Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019

Γνωρίζεις τι πρέπει να πεις στην εξομολόγηση;


Ένα συντομο υπομνητικο για μια καλυτερη και πιο συγκεκριμενη προετοιμασια για το ιερο Μυστηριο.

  Ωστοσο, με δυο λογια, πρεπει να ξερεις πως η μεγαλυτερη επιστημη,αλλα και η δυσκολωτερη τεχνη είναι να γνωρισης αληθινα τον εαυτο σου, αλλα και να μην τον στερησης το μεγαλυτερο αγαθο, που πραγματικα διψα κάθε ανθρωπινη ψυχη, τη λυτρωση! Και τη λυτρωση αυτή χαριζει μονος ο Θεανθρωπος Λυτρωτης, ο Ιησους Χριστος, που ο ιδιος ιδρυσε και ενομοθετησε σαν μοναδικο λυτρωτικο μεσο στην Εκκλησια Του τη Μετανοια – Εξομολογηση.Γι’αυτό και πρεπει να υπερπηδησης τα οποιαδηποτε οσαδηποτε εμποδια που σου φραζουν το δρομο προς το Ιερο Εξομολογητηριο.Εδω σε περιμενει με στοργη ο αντιπροσωπος του Χριστου, ο Πνευματικος, που σαν ανθρωπος γνωριζει να συμπαθη και να κατανοη τους συναμαρτωλους αδελφους του.

  Γι’αυτό πεταξε μακρια σου κάθε σκεψη ντροπης η φοβου.Γιατι να ντραπης ή να φοβηθης, όταν η ψυχη σου πασχη και υποφερη από τις φοβερες συνεπειες της πολυμορφης αμαρτιας?Οταν όχι μια,αλλα πολλες αρρωστιες σε βασανιζουν,απεφυγες ποτε το γιατρο και το Νοσοκομειο από ντροπη?

  Αλλα παλι μην παρασυρθης από μερικους που ζητουν να τους διαβασθη μια <<ευχη>>, χωρις προηγουμενη Εξομολοογηση.Οπου και όταν αυτό γινεται, από αγνοια ή παραβαση,είναι φοβερη αμαρτια και θεομπαιξια.

  Με πιστη λοιπον και ειλικρινεια προχωρησε στο Ιερο Εξομολογητηριο.Και να εισαι απολυτα βεβαιος πως η απειρη αγαπη του Εσταυρωμενου Λυτρωτη θα σε δεχθη και θα σε απαλλαξη από το βαρος που σε πιεζει.Εκεινος λεγει<<Δευτε προς με παντες οι κοπιωντες και πεφορτισμενοι κ αγω αναπαυσω υμας>>.

       ΕΣΥ  ΚΑΙ  Ο   ΘΕΟΣ

1.Πιστευεις στο Θεο στην Αγιαν Τριαδα,στη θεοτητα του Χριστου και του Αγιου Πνευματος?Πιστευεις στην Εκκλησια και τα Μυστηρια της?Πιστευεις ότι υπαρχει Παραδεισος και Κολασης?

2.Εμπιστευεσαι τον εαυτο σου παντοτε και ιδιαιτερα στις δυσκολες περιστασεις της ζωης σου στην Προνοια του Θεου ή απογοητευεσαι και δειχνεις ολιγοπιστια?

3.Μηπως στις θλιψεις, τις ασθενειες και τις δοκιμασιες της ζωης σου γογγυζεις εναντιον του Θεου και χανεις την πιστι και το θαρρος σου?

4.Μηπως πιστευεις στα μεντιουμς, στις χαρτορριχτες,στους αστρολογους,στους μαγους ή στις μαγισσες, στη χειρομαντεια,στη καφετζου?Μηπως ειπες σ’αλλους να πιστευουν και να καταφευγουν σ’αυτά?

5.Μηπως πιστευεις στις προληψεις και δεισιδαιμονιες και θεωρεις σαν κακο σημαδι το τριξιμο των ξυλων,το βουισμα των αυτιων,το ουρλιασμα του σκυλου,τη συναντηση του Ιερεως, το λεγομενο ποδαρικο?

6.Μηπως πιστευεις στην τυχη?

7.Κανεις την προσευχη σου πρωι και βραδυ,όπως επισης και στο τραπεζι?Μηπως ντρεπεσαι να κανεις το Σταυρο σου ενωπιον αλλων, π.χ. στο εστιατοριο ή εξω από Ιερο Ναο που περνας?

8.Μελετας την Αγια Γραφη,καθως επισης και διαφορα θρησκευτικα βιβλια?

9.Εκκλησιαζεσαι τις Κυριακες και τις μεγαλες Εορτες?

10.Παρακολουθεις από την αρχη μεχρι τελους τη Θεια Λειτουργια ή πηγαινεις αργα και φευγεις πριν τελειωση?

11.Στην Εκκλησια πηγαινεις ντυμενος(η) με σεμνη ενδυμασια?Προσεχεις να μη γελας και να μη συζητης με αλλους,εστω και αν τεληται Γαμος ή Βαπτισις?

12.Μηπως εμποδιζεις από τον Εκκλησιασμο το (τη) συζυγο σου,τα παιδια σου ή στους γνωστους σου να μην εκκλησιαζωνται?

13.Κοινωνεις τακτικα ή μια φορα το χρονο και αυτή χωρις να εξομολογηθης?

14.Μηπως ορκιζεσαι χωρις λογο ή και ψευδως και δεν ετηρησες τον ορκο που εδωσες ή το ταξιμο?

15.Μηπως βλασφημεις το ονομα του Χριστου, της Παναγιας και των Αγιων μας?

16.Νηστευεις,εάν δεν εχεις σοβαρους λογους υγειας, την Τεταρτη και την Παρασκευη και τις Τεσσαρακοστες?

17.Μηπως πετας θρησκευτικα βιβλια ή περιοδικα σε τοπο ακαθαρτο?


          ΕΣΥ  ΚΑΙ   ΟΙ   ΑΛΛΟΙ

1.Μηπως εχεις μισος και αντιπαθεια εναντιον καποιου που σου εκαμε κακο ή σε υβρισε επανω στο θυμο του?

2.Μηπως εισαι καχυποπτος και χωρις αιτια υποπτευεσαι τους παντας, ότι δηθεν μιλουν για σενα, ότι δεν σε θελουν, ότι δεν σε αγαπουν, ότι δεν σε συμπαθουν?

3.Μηπως ζηλευεις και στενοχωρεισαι για την προοδο, την ευτυχια, την ομορφια και τα αγαθα των αλλων?

4.Μηπως μενεις ασυγκινητος μπροστα στη δυστυχια και την αναγκη του πλησιον σου?

5.Στις συναλλαγες σου με τους συνεταιρους σου ή συνεργατες σου ή πελατες σου εισαι τιμιος, ευθυς, ειλικρινης, ακεραιος?

6.Μηπως συκοφαντησες ή κατηγορησες το συνανθρωπο σου?

7.Μηπως ειρωνευεσαι και χλευαζεις τους ευσεβεις,εκεινους που νηστευουν και αγωνιζονται να ζουν Χριστιανικη ζωη?Ή και εκεινους που εχουν φυσικα ή πνευματικα ελατωματα?

8.Ενω ακουσες καποια πληροφορια ή κατηγορια εναντιον αλλου, μηπως τη μετεδωσες και εβλαψες, εστω και αθελα σου, την υποληψη και τιμη του συνανθρωπου σου?

9.Μηπως κατακρινεις τη συμπεριφορα, τις πραξεις, τα σφαλματα ή ελαττωματα των αλλων, όταν απουσιαζουν, εστω και αν είναι αληθεια αυτά που λες?

10.Μηπως καταρασθηκες καποιον που σου εκαμε κακο ή και τον εαυτο σου τον ιδιο σε δυσκολες περιστασεις της ζωης σου ή την ωρα και τη στιγμη που γεννηθηκες?

11.Μηπως στελνεις τους αλλους στο<<Διαβολο>> ή τους <<μουντζωνεις>>?

12.Σεβεσαι τους γονεις σου?Τους φροντιζεις?Ανεχεσαι αν εχουν, τις γεροντικες αδυναμιες τους?Τους βοηθεις στις σωματικες και πνευματικες αναγκες?Φροντιζεις να εκκλησιαζωνται και να κοινωνουν?Μηπως τους εχεις εγκαταλειψει αστοργα?

13.Μηπως παρεσυρες τους γονεις σου και εγραψαν σε σενα πιο πολλη περιουσια και ετσι αδικησες τους αδελφους σου?

14.Μηπως επανω στο θυμο σου εκτυπησες κανενα με τα χερια ή εθιξες με τα λογια?

15.Εκτελεις συνειδητα το επαγγελμα σου ή την αποστολη σου?

16.Μηπως κλεπτεις?Μηπως παρεκινησες ή εβοηθησες αλλον να κλεψη ή δεχτηκες να καλυψεις τον κλεπτη ή ελαβες εν γνωσει σου κλεμμενα πραγματα?

17.Μηπως εισαι αγνωμων και αχαριστος προς το Θεο και γενικα τους ευεργετες σου?

18.Μηπως κανεις κακες παρεες, αμαρτωλες συναναστροφες?

Μηπως ωθησες κανεναν, ειτε με λογια ειτε με το παραδειγμα σου, στην αμαρτια?

19.Μηπως εχεις καμει πλαστογραφια?Μηπως εχεις καταχρασθη το Δημοσιο?Μηπως δανεισθηκες χρηματα ή αλλα αντικειμενα και δεν τα επεστρεψες?

20.Μηπως εκαμες ποτε φονο, με οποιονδηποτε τροπο?

21.Μηπως αναμειγνυεσαι στη ζωη των αλλων ή στο εργο των  ή την οικογενεια των και γινεσαι προξενος φιλονεικιων και ταραχων?
22.Ελεεις τους πτωχους, τα ορφανα, τους γεροντες, τους πολυτεκνους, τις πτωχες οικογενειες που γνωριζεις?



          Ο   ΕΑΥΤΟΣ   ΣΟΥ


1.Μηπως εισαι προσκολλημενος στην υλη και τα επιγεια αγαθα


2.Μηπως εισαι φιλαργυρος και φιλοχρηματος?


3.Μηπως εισαι πλεονεκτης?


4.Μηπως εισαι σπαταλος?Οτι σου περισσευει ανηκει στους πτωχους.

5.Μηπως εχεις μεγαλομανια?

6.Μηπως σου αρεσει να επιδεικνυεσαι δειχνοντας τα ενδυματα σου,τα πλουτη σου,τις επιτυχιες σου, τους βαθμους του παιδιου σου?

7.Μηπως επιδιωκεις το θαυμασμο και τη δοξα των ανθρωπων?

8.Δεχεσαι ευχαριστως τους επαινους και θελεις οι αλλοι να σε κολακευουν, να λενε ότι σαν εσενα άλλος δεν υπαρχει?

9.Θιγεσαι όταν σου υποδεικνυουν τα σφαλματα σου,και πικραινεσαι όταν σε ελεγχουν και σε παρατηρουν οι μεγαλυτεροι σου?

10.Μηπως εισαι πεισμων, ισχυρογνωμων ,εγωιστης , υπερηφανος και ατομιστης?Προσεξε τα αμαρτηματα αυτά, διοτι η διαγνωσις τους είναι δυσκολη.

11.Μηπως χαρτοπαιζεις, εστω και ανευ χρηματων, με προσωπα του σπιτιου σου ή συγγενικα ,για να σκοτωσεις την ωρα σου, όπως λενε μερικοι?

12.Μηπως σαρκικα αμαρτηματα εχουν μολυνει το σωμα και την ψυχη σου?

13.Παρακολουθεις θεαματα βρωμικα από την τηλεοραση και τον κινηματογραφο?

14.Μηπως διαβαζεις αισχρα βιβλια και περιοδικα?

15.Μηπως εσκεφθης ποτε να αυτοκτονησης?

16.Μηπως εισαι κοιλιοδουλος?

17.Μηπως εισαι οκνηρος, αμελης, ραθυμος?

18.Μηπως λεγεις λεξεις απρεπεις, αισχρες, υβριστικες, ειτε χαριν αστειοτητος ειτε για να υβρισης και εξευτελισης αλλον?

19.Εχεις πνευμα αυταπαρνησεως?

20.Διωχνεις από το μυαλο σου τις κακες σκεψεις που ερχονται να μολυνουν την καρδια σου?

21.Τα ματια σου τα προσεχεις να μην περιεργαζωνται προκλητικες εικονες ή προσωπα?

22.Τα αυτια σου τα προσεχεις τι ακουουν?

23.Μηπως ντυνεσαι ασεμνα?Αν εισαι γυναικα, μηπως ντυνεσαι ανδρικα ή με ρουχα προκλητικα και σκανδαλιζεις με την εμφανιση σου κα μαλιστα εισερχεσαι και σε τοπους ιερους?Αν εισαι ανδρας,μηπως εχεις εμφανιση εξαλλη?

24.Μηπως χορευεις εξαλλους και αμαρτωλους χορους?Τραγουδας ή ακους αισχρα τραγουδια?

25.Μηπως εισαι μεθυσος?
26.Μηπως καπνιζεις?Το καπνισμα φθειρει την πολυτιμη υγεια και αποτελει αμαρτωλη σπαταλη

               ΓΙΑ  ΤΟΥΣ   ΣΥΖΥΓΟΥΣ

1.Διατηρειτε τη συζυγικη πιστη?Ειναι φοβερο,όταν ο ενας από τους συζυγους συναπτη παρανομους σχεσεις.

2.Μηπως ο ενας από τους δυο προσεβαλε ή ελυπησε τον αλλον ενωπιον αλλων ή και ιδιαιτερως?

3.Μηπως δεν ανεχεσθε τις τυχον  αδυναμιες ο ενας του αλλου?Μηπως δεικνυετε σκληροτητα?

4.Μηπως εσυ ο συζυγος προτρεπεις τη συζυγο σου να ακολουθη κατά γραμμα τη μοδα και κάθε τι που είναι εξωφρενικο και αντιθετο προς το Νομο του Θεου?Μηπως συ ή συζυγος παρασυρεις το συζυγο σου σε διασκεδασεις,απαιτεις να σου διδη τα μεσα για να ακολουθης τη μοδα και την κοσμικη ζωη?

5.Σκεπτεσθε τον αγωνα που εχει ο ενας εξω από το σπιτι και ο άλλος μεσα στο σπιτι,ώστε να βοηθητε ο ενας τον αλλον στον αγωνα αυτόν ξεκουραζοντας ο ενας τον αλλον ψυχικα και σωματικα?

6.Ως συζυγος μηπως εχεις υπερβολικες αξιωσεις μερικες φορες και εξευτελιστικες στις συζυγικες σχεσεις?

Καμνετε εγκρατεια κατά τις Κυριακες,τις εορτες και τις ημερες των Νηστειων γενικα?

7.Μηπως δεν αφηνεις συ ο (η) συζυγος τη (το) συζυγο σου να πηγαινη στην Εκκλησια ή θρησκευτικες συγκεντρωσεις και ομιλιες?

8.Τα παιδια σας τα ανατρεφετε <<εν παιδεια και νουθεσια Κυριου?>>Μηπως ενδιαφερεσθε μονο για τη διανοητικη των μορφωση και αδιαφορειτε για την ποιοτητα του χαρακτηρα των?

9.Τα οδηγειτε στην Εκκλησια στην Ιερη Εξομολογηση, τη συχνη Θεια Κοινωνια, το Κτηχητικο?Τα διδασκετε με τα λογια και με το παραδειγμα σας την αρετη?Τα εμαθατε να προσευχωνται το πρωι, το βραδυ,όπως και στο φαγητο , με προσοχη και ευλαβεια?

10.Προσεχετε τι διαβαζουν?Φροντιζετε να τους παιρνετε βιβλια,περιοδικα εθνικοθρησκευτικου περιεχομενου?

11.Προσεχετε με ποιους συναναστρεφονται  και ποιους  εχουν φιλους?

12.Μηπως τα οδηγειτε σε θεματα αμαρτωλα και τα αφηνετε να παρακολουθουν απεριοριστα και ανεξελεγκτα τηλεοραση.

13.Τα διδασκετε την ταπεινοφροσυνη και προσεχετε να ντυνωνται σεμνα?

14.Μηπως τα καταρασθε, όταν σας πικραινουν?Μηπως τα στελνετε στο Διαβολο?

15.Μηπως εκαματε εκτρωσεις ή αποφευγετε να καμετε παιδια?

16.Μηπως αδικησατε τα παιδια σας κατά τη διανομη της περιουσιας σας?

17.Συ ο συζυγος μηπως νομιζεις ότι το καθηκον της ανατρηφης και της μορφωσεως των παιδιων σας ανηκει μονο στη συζυγο?Και συ εχεις καθηκον να τα νουθετης,να τα διαβαζης και να τα αποσχολης, για να ξεκουραζης τη συζυγο σου,αλλα και για να νοιωθουν και αυτά την παρουσια σου, ώστε να συγκρατουνται και να μην παρασυρωνται στο κακο.

18.Μηπως τα  μουντζωνετε και τα μαλωνετε με απρεπεις λεξεις?

19.Αγαπα και τιμα ο καθενας σας τους γονεις και τους συγγενεις του αλλου?Μηπως επεμβαινουν οι γονεις και οι συγγενεις σας στην οικογενεια σας και γινονται αιτια να δημιουργουνται διχονοιες και παρεξηγησεις μεταξυ σας?

20.Μηπως επεμβαινετε στην οικογενεια του παιδιου σας?

21.Μηπως ο συζυγος σου είναι βλασφημος?Κανε υπομονη και αγωνιζου να κοψη την καταραμενη βλασφημια.

Αδελφε μου,

  Βλεπεις ποσα πραγματα εχεις να σκεφθης?Και ποσα ακομα θα ανακαλυψης,όταν μεινης μονος σου και θελησης να….ψαξης βαθια τον εαυτο σου!....

  Μην  αμελησης να τα καμης.Αυτη είναι η μεγαλυτερη βοηθεια που μπορεις και πρεπει να προσφερης στον εαυτο σου και στους αλλους.
  Ευχομαι ο Παναγαθος να σε φωτιση και να σε δυναμωση στον ανηφορικο,αλλα ωραιο αυτό δρομο,που περνα απ’ το Ιερο Εξομολογητηριο και οδηγει στον Ουρανο.


πηγη: φυλλαδιο,ιερας μητροπολεως Ωρωπου και Φυλης/Εκκλησια Αγιου Κυπριανου και Ιουστινας.


Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019

Ευχή Αγίας Ξένιας για παθήσεις βασκανία μαγεία και ο βίος της

AΓΙΑ ΞΕΝΙΑ ΕΚ ΚΑΛΑΜΩΝ. Η θαυματουργή ευχή της Αγίας για παθήσεις και Βασκανία.




AΓΙΑ ΞΕΝΙΑ ΕΚ ΚΑΛΑΜΩΝ.
  
 



Η μεγαλομάρτυρα του Χριστού Ξενία γεννήθηκε έξω από την πόλη της Καλαμάτας το έτος 291.μ.Χ.Οι γονείς της Νικόλαος και Δέσποινα ήσαν χριστιανοί, απλοί και ενάρετοι άνθρωποι. Κατάγονταν από τα ανατολικά μέρη της Ιταλίας και λόγω των σκληρών διωγμών εναντίον του Χριστιανισμού από το ειδωλολατρικό Ρωμαϊκό κράτος, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να καταφύγουν στην Καλαμάτα.
Λόγω αποστάσεως από το μέρος που έμενε η Ξενία δεν ήταν εύκολο να πάει σχολείο.
Η μητέρα της ανέλαβε τον ρόλο της δασκάλας και της έμαθε τα βασικά της γνώσεως και μορφώσεως, που η μητέρα της έριξε το βάρος κυρίως στον ψυχικό-θρησκευτικό εμπλουτισμό γνώσεων και στην καλλιέργεια ήθους και ευγένειας. Τα ειδικά σωματικά χαρακτηριστικά της ήταν απαράμιλλα  ωραία. Ήταν ψηλή στο ανάστημα, με χρυσόξανθα μαλλιά. Ζωηρά και βαθυγάλανα μάτια. Το πρόσωπο της είχε μια ξέχωρη χάρη και ομορφιά. Ήταν δηλαδή στο όλο της παράστημα ωραιότατη πάγκαλη στο σώμα και κατεξοχήν χαριτωμένη σε ήθος τρόπους και ψυχικά χαρίσματα. Τα σωματικά χαρακτηριστικά της Ξενίας δεν γράφτηκαν τυχαία και χωρίς  σκοπό, διότι το κάλλος της έγινε αιτία να γίνει Παρθενομάρτυρα του Χριστού.
 Την πόθησε με σαρκικό πάθος ο Έπαρχος της Καλαμάτας.

 Δομετιανός ονομαζόταν ο έπαρχος της Καλαμάτας  άνθρωπος  σκληρόκαρδος και θηριώδης, φανατικός οπαδός του δωδεκάθεου. Αυτός χρησιμοποιήθηκε ως σατανικό όργανο προκειμένου η 26χρονη Ξενία να παραδοθεί στη βουλιμική του επιθυμία.

Ανθρωπίνως συνέπεσε συμπτωματικά να δει την Παρθένο Ξενία να βαδίζει για το πατρικό της σπίτι, ενώ αυτός επέστρεφε από το κυνήγι στην πόλη. Κυριεύτηκε από σφοδρή σαρκική παθιασμένη επιθυμία να την κάνει δικιά του, στο σημείο να την παντρευτεί....!

Σαν πρώτη ενέργεια μπρος στο σατανικό του πάθος ο Δομετιανός κατέφυγε σε έναν μάγο της περιοχής προκειμένου με μαγεία να κερδίσει τη θέληση της Ξενίας και να πετύχει το ποθούμενο.

 Όμως η πάνσεμνος κόρη αντιλήφτηκε πνευματικά, ότι κάτι άρχισε να κινείται σε βάρος της και με την βοήθεια της πίστεως  και προσευχής  και την δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού ,εξουδετέρωσε τις σατανικές πλεκτάνες και αχρήστευσε τα μαγικά τεχνάσματα .

 Αυτό φυσικά που ένιωθε ο Δομετιανός δεν ήταν έρωτας, ήταν ερωτισμός, σαρκικό πυρακτωμένο  πάθος ,ένταση του γενετήσιου ενστίκτου.

    ΤΟ  ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΞΕΝΙΑΣ           

Ήταν από τα πιο φρικαλέα  μαρτύρια ,διότι από την αποτυχία του ο δώδεκα θεϊστής έπαρχος να την κάνει δική του, διέταξε να την δέσουν από τα χέρια γυμνή σε ένα ξύλο, να κόψουν τους μαστούς της  και να κατακάψουν τις πληγές τα πλευρά της, και όλο το σώμα με αναμμένες λαμπάδες!

   Σε όλη την φοβερή αυτή  δοκιμασία δεν έπαυε να προσεύχεται η Ξενία προς τον Κύριο Ιησού Χριστό. Αφού είδε ότι δεν λυγίζει η Παρθένο μάρτυς σε αυτά τα μαρτύρια διέταξε να την σύρουν με άλογο γυμνή σε δρόμο με πέτρες μα ούτε και αυτό ήταν αρκετό να την λυγίσει διότι έπαιρνε χάριν και βοήθεια με τις προσευχές από τον θεό. Την αναγκάζει τότε να προσκυνήσει τα είδωλα,  μπήκε γονάτισε και προσευχήθηκε στον Αληθινό Θεό ,και πριν τελειώσει την δέηση στον Κύριο Ιησού Χριστό έγινε σεισμός και γκρεμίστηκαν τα αγάλματα

 Ο έπαρχος αντί να συνετιστεί έγινε θηρίο την έκλεισε στην φυλακή να μείνει νηστική μέχρι να πεθάνει. Εκεί η Ξενία με σύμμαχο την προσευχή βγήκε και πάλι  νικήτρια. Η επιμονή του Έπαρχου  ήταν εωσφορική σατανική και αποφάσισε τελικά αφού την αποκεφαλίσει να της αφαιρέσουν την καρδιά  και το σώμα της να το κάψουν στο πυρ αφού πρώτα το κομματιάσουν σε τεμάχια λεπτά. Το μαρτύριο της έγινε έξω από την Καλαμάτα .

Ο δήμιος στρατιώτης έκοψε την κεφαλήν της Αγίας την τρίτη Μαΐου του σωτηρίου έτους 318,σε ηλικία 26 ετών

Η χάρις που έλαβε από τον Κύριο Ιησού Χριστό είναι εκτός το να θεραπεύει καρδιοπαθείς πάντα με την πίστη του ασθενούς, και την επιπλέον χάριν να λύει κάθε είδους μαγεία, να φυγαδεύει δαίμονες να θεραπεύει ασθένειες ματιών νευρασθένειες ,σεληνιασμένους, και από παθήσεις εξανθημάτων ελκών και μυρμηγκιών και της βασκανίας.
ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΞΕΝΙΑΣ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥΣ
                                                                   

   Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μου, ο ρυσαμενος με εκ χειρός του αποστατου Δομετιανου.

 Ο επαμβλυνας πασας τας κατ`εμου επινοιας και μηχανας αυτου. Ο τη αηττητω δυναμει του Σταυρου Σου κατασφαλισας με και σωαν εκ του διασυρμου των ιππων διαφυλαξας.        

 Ο παρασχων μοι την ισχυν καταβαλειν τον πολυμηχανον  εχθρον εν τω σκαμματι του μαρτυριου.

Αυτος και νυν, Δεσποτα, λυτρωσαι την μιανθεισαν ταις βιοτικαις ηδοναις ψυχην μου εκ του βυθου της απωλειας, εν τω απερχεσθαι με εκ του φθαρτου τουτου κοσμου,και δια της μετανοιας καθαραν παραστησον προ του αδεκαστου και φρικτου βηματος σου.

Δος δοξαν τω ονοματι Σου και ενισχυσον με εως τελους κατισχυσαι των ορατων και αορατων εχθρων μου.

 Παντι δε τω επικαλουμενω Σε μετα πιστεως ,δι` εμου της δουλης Σου Ξενιας ,η την ημεραν της προς Σε τον αθανατον και μονον αληθινον Θεον εκδημιας μου μεμνημενω και ταυτην εορταζοντι η την εμην εικονα κατεχοντι και ταυτη πιστως προσπελαζοντι, η την δεησιν μου  ταυτην αναγινωσκοντι και το μαρτυριον μου μελετωντι βοηθειαν εν παντι και ψυχικην σωτηριαν. Και ως ελυσας Κυριε, πασαν κατ`εμου του απεχθους τυραννου μου μαγειαν και επαοιδιαν και ανωτεραν της επηρειας αυτων  ετηρησας  με, ουτως αφανισον τη ανυπερβλητω  και κραταια δυναμει σου, και εκ του δουλου (δεινος), του αιτουντος βοηθειαν παρα Σου, δι`εμου της ταπεινης Σου δουλης, πασαν γοητειαν η μαγγανειαν, πασα φαρμακειαν η επαοιδιαν και πασαν βασκανιαν η αστρομαντειαν, εν παντι αντικειμενω η τοπω ανηκοντι αυτω γενομενην, εν τω αιθερι, εν τη γη και υποκατω της γης, εν τω αερι, εν τοις γλυκεσιν υδασι των λιμνων και ποταμων και των φρεατων και τοις αλμηεσι των θαλασσων.

Και ον τροπον εκρυπτει ο ανεμος χνουν απο προσοπου της γης, ουτω διασκορπισθητωσαν και αφανισθητωσαν και λυθητωσαν υπο του μισοκαλου δαιμονος ενθα κεινται και ωτινι τροπω η σημειω η οργανω η υλη ποιηθεντα και εν οιωνδητινι αριθμω μετρηθεντα  και ωτινι των αστερισμων κατονομασθεντα εν νυκτι, η εν ημερα, εν τω φωτι η εν τω σκοτει.

Απαλλαξον δε πασης της εξ` αυτων επηρειας τον προς Σε τον φιλανθρωπον και ευσπλαχνον Θεον καταφυγοντα πιστον δουλον σου (δεινα) και την ταπεινην σου Μαρτυρα Ξενιαν εις πρεσβειαν προσαγοντα, παντος ψυχικου και σωματικου δεσμου η ασθενειας η γοητειας η μαγγανειας η αστρολογιας η νεκρομαντειας η επαοιδιας και βλαβης του πονηρου  δι` εργου η δια λογου η δια δαιμονων η δι` ανθρωπων ενεργηθεισης.

Τηρησον αυτον φυλαττοντα τας εντολας σου και αβλαβη πασης των πονηρων πνευματων κακωσεως, και αξιωσον γενεσθαι μετοχον των αιωνιων Σου αγαθων, οτι ευλογητος ει εις τους αιωνας.

Αμην. 
πηγη;pater-ioannis.blogspot.gr

Τι είναι το Άγιο Πνεύμα και τι δίνει στον άνθρωπο


ti.einai.agio.pneyma«S.Drekou»aenai.EpAnastasi

Η πνοή του Αγίου Πνεύματος
Τι είναι το Άγιο Πνεύμα 
και τί δίνει στον άνθρωπο.

Όσιος Ιννοκέντιος Βενιάμινωφ Μητροπολίτης 
Μόσχας και Ιεραπόστολος Αλάσκας

Εορτάζει στις 31 Μαρτίου.
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Ὁ ἅγιος Ἰννοκέντιος (κατά κόσμον Ιβάν Ευσέγιεβιτς Ποπώφ – Βενιαμίνωφ, 26 Αυγούστου 1797- 31 Μαρτίου 1879), εἶναι μία λαμπρὴ ἱεραποστολικὴ καὶ ἀρχιερατικὴ μορφὴ τῆς ρωσικῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας.

Ἀφοῦ ἀφιέρωσε σαράντα πέντε ὁλόκληρα χρόνια τῆς ἐπίγειας ζωῆς του στὸν εὐαγγελισμὸ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνοτήτων τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς, τὰ δεκαεπτὰ ὡς ἱερέας (1823-1840) καὶ τὰ εἴκοσι ὀκτὼ ὡς ἐπίσκοπος Καμτσάτκας, Κουρίλων καὶ Ἀλεουτίων Νήσων (1840-1868), ἀνῆλθε στὸν μητροπολιτικὸ θρόνο τῆς Μόσχας (1868), ὅπου παρέμεινε ὡς τὴν ὀσιακὴ κοίμησή του, τὸ 1879, ἐπιτελώντας ἕνα μεγαλόπνοο καὶ ἐντυπωσιακὸ ποιμαντικὸ ἔργο. Τὸ 1977 ἀνακηρύχθηκε ἐπίσημα ἅγιος ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας

Ἀνάμεσα στὰ συγγραφικὰ πονήματα τοῦ ἁγίου Ἰννοκεντίου περιλαμβάνεται καὶ τὸ μικρὸ ἀλλὰ περίφημο ἔργο του «Ὑπόδειξη τοῦ δρόμου πρὸς τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Τὸ βιβλίο αὐτό, μία συνοπτικὴ ὀρθόδοξη κατήχηση, γνώρισε καταπληκτικὴ ἐπιτυχία. Στὴ Ρωσία, ὡς τὸ 1917, ἔφτασε τὶς 47 ἐκδόσεις. Στὰ ἑλληνικὰ ἔχουν γίνει, ἀπὸ τὸ 1843 μέχρι σήμερα, τουλάχιστον πέντε διαφορετικὲς μεταφράσεις του, ὁρισμένες ἀπ' αὐτὲς μὲ ἐπανειλημμένες ἐκδόσεις.

Στὸ τεῦχος τοῦτο τῆς «Φωνῆς τῶν Πατέρων» ἐκδίδουμε, σὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοση, τὸ τέταρτο μέρος τοῦ βιβλίου, ποὺ ἀναφέρεται στὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Βασισμένος στὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ θεόσοφος Ἱεράρχης, ἀπαντάει σὲ τρία βασικὰ ἐρωτήματα: 

α) Τί εἶναι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα• 
β) πότε καὶ ποιοὶ Τὸ ἀποκτοῦν• 
γ) πῶς μποροῦμε νὰ Τὸ ἀποκτήσουμε κι ἐμεῖς.


ti.einai.agion.pneyma«S.Drekou»aenai.EpAnastasi

Ἡ πνοὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

  • α'. Τί εἶναι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τί δίνει στὸν ἄνθρωπο.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ὁ Θεός, τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, παντοδύναμο ὅπως ὁ Πατέρας καὶ ὁ Υἱός. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ζωογονεῖ, ἐμψυχώνει καὶ ἐνδυναμώνει τὰ πλάσματα. Αὐτὸ δίνει στὰ ζῶα τὴ ζωή, στοὺς ἀνθρώπους τὸ νοῦ καὶ στοὺς χριστιανοὺς τὴν ἀνώτερη ζωή, τὴν πνευματική. Αὐτὸ φωτίζει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν βοηθάει νὰ μπεῖ στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνεται στὸν καθένα μας ὄχι σύμφωνα μὲ τὴν ἀξία τῶν καλῶν ἔργων του, ἀλλὰ δωρεάν, σύμφωνα μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴ σωτηρία του.

Στὴ συνέχεια θὰ δοῦμε τί χαρίζει στὸν ἄνθρωπο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

1. Ὅταν κατοικήσει μέσα στὸν ἄνθρωπο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τοῦ δίνει πίστη καὶ φωτισμό.Χωρὶς Αὐτό, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ἀληθινὴ καὶ ζωντανὴ πίστη. Χωρὶς τὸ φωτισμό Του, καὶ ὁ πιὸ σοφὸς καὶ μορφωμένος ἄνθρωπος εἶναι ὁλότελα τυφλὸς ὡς πρὸς τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν κτίση Του. Ἀπεναντίας, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μπορεῖ νὰ φωτίσει ἐσωτερικὰ καὶ τὸν πιὸ ἀμόρφωτο καὶ ἁπλοϊκὸ ἄνθρωπο, νὰ τοῦ ἀποκαλύψει ἄμεσα τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τοῦ προσφέρει τὴ γλυκειὰ γεύση τῆς βασιλείας Του. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, αἰσθάνεται στὴν ψυχή του ἕνα ἀσυνήθιστο φῶς, ποὺ τοῦ ἦταν ὁλότελα ἄγνωστο μέχρι τότε.

2. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα γεννάει στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη. Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη εἶναι σὰν μία καθαρὴ φωτιά, μία πηγὴ θερμότητας, ποὺ ζεσταίνει τὴν καρδιά. Εἶναι μία ρίζα, ποὺ βλαστάνει μέσα στὴν καρδιὰ ὅλα τὰ καλὰ ἔργα. Γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει ζωογονηθεῖ ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη, τίποτα δὲν εἶναι δύσκολο, φοβερὸ ἢ ἀδύνατο. Γι' αὐτὸν κανένας νόμος δὲν εἶναι βαρύς, καμιὰ ἐντολὴ δὲν εἶναι ἀνεφάρμοστη. Ὅλα του εἶναι εὔκολα.

Ἡ πίστη καὶ ἡ ἀγάπη, ποὺ χαρίζει στὸν ἄνθρωπο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, εἶναι τόσο μεγάλα καὶ δυνατὰ ὄπλα στὰ χέρια του, πού, ἂν τὰ ἔχει, μπορεῖ εὔκολα, ἄνετα, μὲ χαρὰ καὶ γαλήνη νὰ βαδίσει τὸ δρόμο ποὺ βάδισε ὁ Χριστός.

3. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνει ἀκόμα στὸν ἄνθρωπο δύναμη, γιὰ ν' ἀντιστέκεται στοὺς πειρασμοὺς τοῦ κόσμου. Ἔτσι, χρησιμοποιεῖ βέβαια τὰ ἐπίγεια ἀγαθά, ἀλλὰ σὰν περαστικὸς ταξιδιώτης, χωρὶς νὰ κολλάει σ' αὐτὰ τὴν καρδιά του. Ἀντίθετα, ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὅσο μορφωμένος καὶ ἔξυπνος κι ἂν εἶναι, μένει πάντα δοῦλος καὶ αἰχμάλωτος τοῦ κόσμου.

4. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνει στὸν ἄνθρωπο καὶ σοφία. Αὐτὸ τὸ βλέπουμε κατεξοχὴν στοὺς ἁγίους ἀποστόλους, πού, πρὶν λάβουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἦταν ἀγράμματοι καὶ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ὕστερα ὅμως κανεὶς δὲν μποροῦσε ν' ἀντισταθεῖ στὴ σοφία καὶ τὴ δύναμη τοῦ λόγου τους.

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα χαρίζει σοφία ὄχι μόνο στὰ λόγια τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ καὶ στὶς πράξεις του. Ἔτσι, λ.χ., ἐκεῖνος ποὺ ἔχει μέσα του τὸ Πνεῦμα, πάντα θὰ βρεῖ τὸ χρόνο καὶ τὸν τρόπο νὰ φροντίσει γιὰ τὴ σωτηρία του, ἀκόμα καὶ μέσα στὸ θόρυβο τοῦ κόσμου.

5. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα χαρίζει τὴν ἀληθινὴ χαρά, τὴν καρδιακὴ εὐτυχία καὶ τὴν ἀσάλευτη εἰρήνη. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ποτὲ δὲν μπορεῖ νὰ χαρεῖ ἀληθινά, νὰ εὐχαριστηθεῖ καθαρά, νὰ νιώσει τὴν εἰρήνη ποὺ γλυκαίνει τὴν ψυχή. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι κάπου κάπου χαίρεται. Μὰ ἡ χαρά του εἶναι στιγμιαία καὶ ὄχι καθαρή. Κάπου-κάπου διασκεδάζει. Μὰ οἱ διασκεδάσεις του εἶναι πάντα κενές, ἀνούσιες, καὶ μετὰ ἀπ' αὐτὲς τὸν κυριεύει μία ἀκόμα μεγαλύτερη στενοχώρια. Κάπου-κάπου εἶναι ἤρεμος. Μὰ ἡ ἠρεμία του δὲν εἶναι ἡ πνευματικὴ εἰρήνη, εἶναι νάρκη τῆς ψυχῆς. Καὶ ἀλίμονο σ' ἐκεῖνον ποὺ δὲν προσπαθεῖ καὶ δὲν θέλει νὰ ξυπνήσει ἀπ' αὐτὴ τὴ νάρκη!

6. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνει καὶ τὴν ἀληθινὴ ταπείνωση. Ὁ ἄνθρωπος, ἀκόμα καὶ ὁ πιὸ γνωστικός, δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίσει τὸν ἑαυτό του ὅσο πρέπει, ἂν δὲν ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Γιατί χωρὶς τὴ θεία βοήθεια, δὲν μπορεῖ νὰ δεῖ τὴν πραγματικὴ κατάσταση τῆς ψυχῆς του. Ἂν εἶναι τίμιος καὶ κάνει κανένα καλὸ στοὺς συνανθρώπους του, νομίζει πῶς εἶναι δίκαιος ἢ καί, σὲ σύγκριση μὲ τοὺς ἄλλους, τέλειος καὶ πῶς δὲν τοῦ χρειάζεται τίποτ' ἄλλο!

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὅταν κατοικήσει μέσα μας, μᾶς ἀποκαλύπτει ὅλη τὴν ἐσωτερική μας φτώχια καὶ ἀδυναμία. Καὶ ἀνάμεσα στὶς ἀρετές μας, προβάλλει ὅλες τὶς ἁμαρτίες μας, τὴν ἀμέλειά μας, τὴν ἀδιαφορία μας γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἄλλων, τὴν ἰδιοτέλειά μας ἀκόμα καὶ ἐκεῖ ποὺ φαινόμαστε μεγαλόψυχοι, τὴν παχυλὴ φιλαυτία μας ἀκόμα καὶ ἐκεῖ ποὺ ποτὲ δὲν τὴν ὑποπτευόμασταν. Κοντολογίς, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μας τὰ δείχνει ὅλα, ὅπως πραγματικὰ εἶναι. Καὶ τότε ἀρχίζουμε ν' ἀποκτᾶμε τὴν ἀληθινὴ ταπείνωση. Τότε ἀρχίζουμε νὰ χάνουμε τὴν ἐμπιστοσύνη μας στὶς δικές μας δυνάμεις καὶ ἀρετές. Τότε ἀρχίζουμε νὰ θεωροῦμε τὸν ἑαυτό μας χειρότερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους. Καὶ ταπεινωμένοι μπροστὰ στὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἀρχίζουμε νὰ μετανοοῦμε εἰλικρινὰ καὶ νὰ ἐλπίζουμε μόνο σ' Ἐκεῖνον.

7. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μᾶς διδάσκει, τέλος, τὴν ἀληθινὴ προσευχή. Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ κάνει προσευχὴ πραγματικὰ εὐάρεστη στὸ Θεό, πρὶν λάβει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Γιατί ἂν ἀρχίσει νὰ προσεύχεται, χωρὶς νὰ ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, θὰ δεῖ τὸ νοῦ του νὰ μὴν μπορεῖ νὰ συγκεντρωθεῖ. Ἐπιπλέον, δὲν γνωρίζει, ὅπως πρέπει, οὔτε τὸν ἑαυτό του οὔτε τὶς ἀνάγκες του οὔτε τί νὰ ζητήσει οὔτε πῶς νὰ τὸ ζητήσει ἀπὸ τὸ Θεό. Καλὰ-καλὰ δὲν ξέρει οὔτε τί εἶναι ὁ Θεός. Ὅποιος, ὅμως, ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γνωρίζει τὸ Θεό, βλέπει ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ Πατέρας του καὶ ξέρει πῶς νὰ Τὸν πλησιάσει, πῶς νὰ Τὸν παρακαλέσει καὶ τί νὰ Τοῦ ζητήσει. Οἱ σκέψεις του στὴν προσευχὴ εἶναι εὔτακτες, καθαρές, προσηλωμένες μόνο στὸν Κύριο. Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος μπορεῖ μὲ τὴν προσευχή του νὰ πετύχει τὰ πάντα, ἀκόμα καὶ βουνὰ νὰ μετακινήσει.

Νά, λοιπόν, τί χαρίζει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα σ' ἐκεῖνον ποὺ Τὸ ἔχει λάβει. Βλέπετε ὅτι, χωρὶς τὴ βοήθεια καὶ τὴ συνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι ἀδύνατον ὄχι μόνο νὰ μποῦμε στὴν οὐράνια βασιλεία, ἀλλὰ κι ἕνα βῆμα νὰ κάνουμε στὸ δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ ἐκεῖ. Γι' αὐτὸ εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ποθοῦμε καὶ νὰ ζητᾶμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα• εἶναι ἀπαραίτητο νὰ Τὸ ἀποκτήσουμε καὶ νὰ Τὸ ἔχουμε πάντα μέσα μας, ὅπως Τὸ εἶχαν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι.

  • β'. Πότε καὶ ποιοὶ ἀποκτοῦν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶπε: «Ὁ ἄνεμος πνέει ὅπου θέλει• ἀκοῦς τὴ βοή του, ἀλλὰ δὲν ξέρεις ἀπὸ ποῦ ἔρχεται καὶ ποῦ πηγαίνει. Ἔτσι συμβαίνει καὶ μὲ καθέναν ποὺ γεννιέται ἀπὸ τὸ Πνεῦμα» (Ἰω. 3:8). Τὰ λόγια αὐτὰ σημαίνουν, ὅτι τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὴν καρδιά μας μποροῦμε νὰ τὴν ἀκούσουμε, νὰ τὴν αἰσθανθοῦμε καὶ νὰ τὴν ἀντιληφτοῦμε, ἀλλὰ δὲν μποροῦμε ποτὲ νὰ προσδιορίσουμε ἀπὸ πρὶν τὴν περίσταση καὶ τὴν ὥρα ποὺ θὰ μᾶς ἐπισκεφθεῖ. Βλέπουμε πῶς οἱ ἀπόστολοι ἔλαβαν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα σὲ στιγμὲς ποὺ δὲν τὸ περίμεναν. Μόνο ἡ ἐπίσημη κατάβαση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς τοὺς εἶχε προαναγγελθεῖ, καὶ πραγματοποιήθηκε τὴν προκαθορισμένη μέρα στὸν προκαθορισμένο τόπο• καὶ τότε, ὅμως, δὲν ἔλαβαν τὸ Πνεῦμα σὰν ἀνταμοιβὴ γιὰ προσωπικά τους κατορθώματα, ἀλλὰ δωρεάν, χάρη στὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα τους. Ἡ ὁμόψυχη προσευχή, στὴν ὁποία ἦταν ἀφοσιωμένοι ἀπὸ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου ὡς τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δὲν ἦταν τόσο τὸ μέσο, γιὰ νὰ πάρουν τὸ Πνεῦμα, ὅσο μία προετοιμασία γι' αὐτὸ τὸ γεγονός.

Κανένας, ἑπομένως, δὲν μπορεῖ νὰ ξέρει ποιὰ στιγμὴ καὶ μὲ ποιὸ τρόπο θὰ λάβει τὰ δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιατί τὰ δῶρα δίνονται ἀπροσδόκητα, ὅποτε καὶ σ' ὅποιον θέλει ὁ δωρητής. Γι' αὐτὸ κάνουν μεγάλο λάθος, ὅσοι περιμένουν νὰ λάβουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ συγκεκριμένο τρόπο καὶ σὲ συγκεκριμένη ὥρα. Ὅσοι, μάλιστα, ἐπινοοῦν δικά τους μέσα γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτό, ὄχι μόνο δὲν πρόκειται νὰ λάβουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἀλλὰ παίρνουν ἐπάνω τους καὶ μία φοβερὴ ἁμαρτία.

Πρὶν μιλήσουμε γιὰ τὸ πῶς μποροῦμε ν' ἀποκτήσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, πρέπει νὰ τονίσουμε ὅτι Αὐτὸ δίνεται μόνο στοὺς ἀληθινὰ πιστούς. Καὶ ἀληθινὰ πιστὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ὁμολογεῖ σωστὰ τὴν ἁγία ὀρθόδοξη πίστη, χωρὶς καμιὰ πρόσθεση ἢ ἀφαίρεση ἢ ἀλλοίωση, ὅπως μᾶς τὴν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι καὶ ὅπως τὴ διατύπωσαν καὶ τὴν ἐπικύρωσαν οἱ ἅγιοι πατέρες στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Κάθε ἀμφιβολία ἡ σόφισμα σὲ θέματα πίστεως εἶναι ἀνυπακοή. Καὶ ὁ ἀνυπάκουος δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ γίνει ναὸς καὶ κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.



  • γ'. Πῶς μποροῦμε ν' ἀποκτήσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Τὰ γνωστὰ καὶ ἀποτελεσματικὰ μέσα γιὰ τὴν ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῶν ἱερῶν Γραφῶν καὶ τὴν πείρα τῶν μεγάλων ἅγιων, εἶναι τὰ ἑξῆς:

Ἡ καθαρὴ καρδιὰ καὶ τὸ ἁγνὸ σῶμα.
Ἡ ταπεινοφροσύνη.
Ἡ ὑπακοὴ στὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ.
Ἡ προσευχή.
Ἡ καθημερινὴ αὐταπάρνηση.
Ἡ ἀνάγνωση καὶ ἀκρόαση τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
Τὰ μυστήρια της Ἐκκλησίας μας καὶ κατεξοχὴν ἡ θεία κοινωνία.

Κάθε πιστὴ ψυχὴ μπορεῖ νὰ γεμίσει μὲ Ἅγιο Πνεῦμα, ἂν καθαριστεῖ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὴ φιλαυτία καὶ ἐλευθερωθεῖ ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι πάντα ὁλόγυρά μας καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ μπεῖ μέσα μας. Ἀλλὰ οἱ κακές μας πράξεις μας περιβάλλουν σὰν ἰσχυρὸ πέτρινο τεῖχος καὶ τ' ἁμαρτήματά μας σὰν ἄγριοι φρουροὶ Τὸ διώχνουν μακριά μας καὶ δὲν Τὸ ἀφήνουν νὰ μᾶς πλησιάσει.

Κάθε ἁμαρτία διώχνει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Πιὸ μισητές, ὅμως, Τοῦ εἶναι ἀπὸ τὶς σωματικὲς ἡ πορνεία καὶ ἀπὸ τὶς ψυχικὲς ἡ ὑπερηφάνεια. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἡ τέλεια καθαρότητα, δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ κατοικήσει σὲ ἄνθρωπο μολυσμένο μὲ ἁμαρτίες. Πῶς νὰ μείνει στὴν καρδιά μας, ὅταν αὐτὴ εἶναι γεμάτη μὲ μέριμνες, ἐπιθυμίες καὶ πάθη;
  • Ἂς δοῦμε, λοιπόν, πιὸ ἀναλυτικὰ τὰ μέσα γιὰ τὴν ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
1. Ἂν θέλουμε νὰ μὴ χάσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ποὺ πήραμε στὸ βάπτισμα, ἤ, ἂν τὸ χάσαμε, νὰ Τὸ ἀποκτήσουμε πάλι, ὀφείλουμε νὰ ἔχουμε καρδιὰ καθαρὴ καὶ σῶμα ἁγνό, ἀμόλυντο δηλαδὴ ἀπὸ κάθε σαρκικὴ ἁμαρτία.

Καρδιὰ καὶ σῶμα πρέπει νὰ εἶναι ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καὶ σ' ὅποιον ἔχει καθαρὴ καρδιὰ καὶ ἀμόλυντο σῶμα, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα θὰ μπεῖ καὶ θὰ κυριέψει τὴν ψυχή του. Φτάνει νὰ μὴν ἔχει ἀποθέσει ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τὴν ἐλπίδα του στὰ καλά του ἔργα καὶ νὰ μὴν καυχιέται γι' αὐτά, νὰ μὴ νομίζει δηλαδὴ ὅτι δικαιωματικὰ πρέπει νὰ λάβει τὰ δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σὰν ἀμοιβὴ ποὺ τοῦ χρωστάει ὁ Θεός.

Ἂν ἐσὺ εἶχες τὴν ἀτυχία νὰ κηλιδώσεις τὴν καρδιά σου καὶ νὰ φθείρεις τὸ σῶμα σου μὲ τὴν ἁμαρτία, ἀγωνίσου νὰ καθαριστεῖς μὲ τὴ μετάνοια. Πάψε ν' ἁμαρτάνεις, μετανόησε μὲ συντριβὴ καὶ ἄρχισε νὰ ζεῖς μὲ περισσότερη προσοχή. Ἔτσι θ' ἀξιωθεῖς ν' ἀπολαύσεις τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

2. Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ σίγουρα μέσα γιὰ τὴν ἀπόκτηση τοῦ Ἅγιου Πνεύματος εἶναι ἡ ταπεινοφροσύνη.

Ἔστω κι ἂν εἶσαι ἄνθρωπος τίμιος, καλός, δίκαιος καὶ σπλαχνικός, ἔστω κι ἂν τηρεῖς ὅλες τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, νὰ θεωρεῖς παντοτινὰ τὸν ἑαυτό σου σὰν ἕναν ἀνάξιο δοῦλο Του, σὰν ἕνα ἐργαλεῖο στὰ χέρια Του, ἐργαλεῖο μὲ τὸ ὅποιο Ἐκεῖνος ἐνεργεῖ. Ἄλλωστε, φτάνει μία πιὸ προσεκτικὴ ματιὰ στὰ καλά μας ἔργα, ἀκόμα καὶ στὶς μεγαλύτερες ἀρετές μας, γιὰ νὰ δοῦμε πόσο λίγο ἀξίζουν νὰ λέγονται χριστιανικὲς ἀρετές. Πόσες φορές, λ.χ., δίνουμε ἐλεημοσύνη, ἂν ὄχι ἀπὸ ματαιοδοξία καὶ φιλαυτία, ὁπωσδήποτε ὅμως ἀπὸ ἰδιοτέλεια, σὰν τοκογλύφοι, ἐλπίζοντας δηλαδὴ ὅτι γιὰ ἕνα νόμισμα ποὺ δώσαμε στὸν φτωχό, θὰ πάρουμε ἀπὸ τὸ Θεὸ ἑκατὸ ἢ χίλια;

Ταπεινοφροσύνη εἶναι καὶ κάτι ἄλλο, τὸ νὰ ὑπομένεις καρτερικὰ καὶ ἀγόγγυστα ὅλες τὶς θλίψεις, λύπες καὶ δυστυχίες, θεωρώντάς τες σὰν τιμωρία γιὰ τὶς ἁμαρτίες σου. Νὰ μὴ λές, Ἀλίμονο στὴ συμφορά μου!", ἀλλὰ «Καὶ λίγα εἶναι τοῦτα γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου!». Καὶ νὰ ζητᾶς ἀπὸ τὸ Θεό, ὄχι τόσο νὰ σὲ ἀπαλλάξει ἀπὸ τὶς δοκιμασίες, ὅσο νὰ σοῦ δώσει δύναμη γιὰ νὰ τὶς ὑπομένεις.

3. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μποροῦμε νὰ Τὸ ἀποκτήσουμε ἐπίσης μὲ τὴν ὑπακοὴ στὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Θεὸς μιλάει πολὺ καθαρά, μὲ τρόπο σαφὴ καὶ κατανοητό. Ἔτσι μποροῦμε ν' ἀκοῦμε τὴ φωνή του σὲ κάθε τόπο καὶ χρόνο καὶ περίσταση. Φτάνει μόνο νὰ ἔχουμε αὐτιὰ γιὰ ν' ἀκοῦμε. Εἶσαι λ.χ., δυστυχισμένος; Σὲ ἀδίκησε κάποιος; Πέθανε ἕνας συγγενής σου; Εἶσαι ἄρρωστος, λυπημένος ἢ μελαγχολικὸς χωρὶς καμιὰ φανερὴ αἰτία, ὅπως συμβαίνει συχνὰ σὲ ὅλους μας; Σ' ὅλες αὐτὲς τὶς περιπτώσεις μπορεῖς ν' ἀκούσεις τὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ, ποὺ σοῦ λέει νὰ συνέλθεις καί, ἀντὶ νὰ στηρίζεσαι στοὺς ἀνθρώπους ἢ νὰ ζητᾶς παρηγοριὰ στὶς διασκεδάσεις καὶ τὰ ξεφαντώματα, νὰ γυρίσεις μετανοημένος σ' Αὐτόν, νὰ ζητήσεις παρηγοριὰ καὶ βοήθεια μόνο ἀπ' Αὐτόν.

Ἂν πάλι καλοπερνᾶς, ἂν ἔχεις ἄφθονα ἀγαθὰ καὶ καμιὰν ἀνάγκη, ἂν οἱ ὑποθέσεις σου ὅλες ἐξελίσσονται θετικά, ἂν δὲν γνωρίζεις πόνο καὶ θλίψη, ἀλλὰ μόνο χαρά, καὶ μάλιστα χαρὰ πνευματική, ὅλα τοῦτα εἶναι τοῦ Θεοῦ φωνή, ποὺ σὲ παρακινεῖ ν' ἀγαπᾶς μ' ὅλη σου τὴν καρδιὰ τὸν Εὐεργέτη σου, νὰ Τὸν εὐχαριστεῖς μ' ὅλη σου τὴ δύναμη καὶ νὰ μὴν ξεχνᾶς, ὅταν ἀπολαμβάνεις τ' ἀγαθὰ αὐτοῦ τοῦ κόσμου, νὰ βοηθᾶς καὶ τοὺς δικούς Του ἄσημους ἀδελφούς, δηλαδὴ τοὺς φτωχούς. Νὰ μὴν ξεχνᾶς ἀκόμα, πῶς τὰ ἀληθινὰ ἀγαθὰ καὶ ἡ αἰώνια χαρὰ βρίσκονται στὸν οὐρανὸ καὶ προέρχονται ἀπ' Αὐτὸν ποὺ εἶναι ἡ πηγὴ κάθε ἀγαθοῦ καὶ κάθε χαρᾶς.

Ἂν εἶναι παρανομία ἡ περιφρόνηση ἑνὸς ἐπίγειου ἄρχοντα, πόσο μεγαλύτερη ἁμαρτία εἶναι ἡ περιφρόνηση τοῦ οὐράνιου Βασιλιᾶ! Ἂν δὲν προσέξουμε, μπορεῖ ὁ Θεός, μετὰ τὶς ἀναρίθμητες ὀχλήσεις καὶ τὶς ἐπανειλημμένες προσκλήσεις Του, νὰ μᾶς ἐγκαταλείψει σὰν πεισματάρικα παιδιά. Θὰ μᾶς ἀφήσει τότε νὰ κάνουμε ὅ,τι θέλουμε. Ἀλλὰ μετὰ ἀπ' αὐτὸ ὁ νοῦς μας λίγο-λίγο θὰ σκοτιστεῖ τόσο πολύ, ὥστε καὶ οἱ φοβερότερες ἀκόμη ἁμαρτίες δὲν θὰ μᾶς φαίνονται παρὰ ἀναπόφευκτες ἀδυναμίες τῆς ἀνθρώπινης φύσεώς μας. Ὅσο, λοιπόν, ὠφέλιμο καὶ σωτήριο εἶναι τὸ ν' ἀκοῦμε τὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ, τόσο ἐπικίνδυνο καὶ καταστροφικὸ εἶναι τὸ νὰ μὴν τῆς δίνουμε σημασία.



4. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα Τὸ παίρνουμε ἀκόμα μὲ τὴν προσευχή. Εἶναι ὁ πιὸ ἁπλὸς καὶ ἀποτελεσματικὸς τρόπος, ποὺ μπορεῖ νὰ τὸν χρησιμοποιεῖ ὁ καθένας μας ὁποιαδήποτε ὥρα.

Ὅπως γνωρίζουμε, ἡ προσευχὴ εἶναι ἐξωτερικὴ καὶ ἐσωτερική. Ὅποιος προσεύχεται κάνοντας γονυκλισίες, κάνει ἐξωτερικὴ προσευχή. Καὶ ὅποιος μὲ τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά του ἀπευθύνεται στὸ Θεὸ πασχίζοντας νὰ Τὸν ἔχει ἀκατάπαυστα στὸ λογισμό του, κάνει ἐσωτερικὴ προσευχή.

Ὅλοι ξέρετε ποιὸς ἀπὸ τοὺς δυὸ αὐτοὺς τρόπους προσευχῆς εἶναι ὁ πιὸ καλός, ὁ πιὸ καρποφόρος, ὁ πιὸ εὐάρεστος στὸν Κύριο. Ξέρετε, ἐπίσης, ὅτι μποροῦμε νὰ προσευχόμαστε παντοῦ καὶ πάντοτε, ἀκόμα καὶ τότε ποὺ μᾶς καταβάλλει ἡ ἁμαρτία. Μποροῦμε νὰ προσευχόμαστε καὶ ὅταν δουλεύουμε καὶ ὅταν ξεκουραζόμαστε, τὶς γιορτὲς καὶ τὶς καθημερινές, ὄρθιοι, καθιστοὶ ἢ ξαπλωμένοι.

Ἐδῶ χρειάζεται νὰ σᾶς πῶ μόνο, ὅτι, μολονότι ἡ ἐσωτερικὴ προσευχὴ εἶναι τὸ πιὸ ἰσχυρὸ μέσο γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῆς θείας χάριτος, δὲν πρέπει ν' ἀφήνουμε καὶ τὴν ἐξωτερικὴ προσευχή, καὶ μάλιστα τὴν κοινὴ θεία λατρεία. Πολλοὶ λένε: "Γιατί νὰ πάω στὴν ἐκκλησία; Μπορῶ καὶ στὸ σπίτι νὰ προσευχηθῶ. Ἐκεῖ περισσότερο ἁμαρτάνεις παρὰ προσεύχεσαι". Ἀλλὰ τί τοὺς κάνει, νομίζετε, νὰ μιλοῦν ἔτσι; Ἡ καλή τους γνώση ἢ ἡ ὀρθή τους κρίση; Καθόλου! Ἀπεναντίας, ἡ τεμπελιὰ καὶ ὁ ἐγωισμός τους. Εἶναι ἀλήθεια, βέβαια, ὅτι μερικὲς φορὲς συμβαίνει, δυστυχῶς, νὰ εἴμαστε μέσα στὴν ἐκκλησία καὶ ν' ἁμαρτάνουμε. Αὐτό, ὅμως, δὲν γίνεται ἐπειδὴ ἤρθαμε στὴν ἐκκλησία, μὰ ἐπειδὴ ἤρθαμε μὲ διάθεση ἀκατάλληλη, ὄχι γιὰ νὰ προσευχηθοῦμε, μὰ γιὰ ἄλλα! Καὶ γιὰ νὰ πεισθεῖτε, κοιτάξτε ἐκείνους πού, μὲ τὶς παραπάνω προφάσεις, δὲν ἔρχονται στὴν ἐκκλησία. Μήπως προσεύχονται στὸ σπίτι τους; Κάθε ἄλλο!

Εἴπαμε πρίν, ὅτι ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, δὲν μπορεῖ νὰ προσευχηθεῖ ἀληθινά. Πράγματι, γιὰ νὰ προσευχηθεῖ κανεὶς ὅπως πρέπει, χρειάζεται πολὺς κόπος, μεγάλος ἀγώνας. Δὲν εἶναι δυνατὸν ἀμέσως ἢ ἔστω σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα νὰ κατευθύνει τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά του στὸ Θεό. Ἀλλά, ὅμως, τί ἀποκτιέται στὸν κόσμο τοῦτο εὔκολα, γρήγορα καὶ ἄκοπα; Ποιὰ τέχνη, ποιὰ ἐπιστήμη, ποιὰ πνευματικὴ παρηγοριά; Γι' αὐτὸ νὰ προσεύχεσαι. Ἀκόμα κι ἂν στὴν προσευχή σου βλέπεις πολὺ κόπο καὶ καμιὰ εὐχαρίστηση, νὰ προσεύχεσαι μὲ ἐπιμέλεια καὶ ζῆλο. Νὰ συνηθίζεις τὸν ἑαυτό σου στὴν προσευχὴ καὶ τὴ συνομιλία μὲ τὸ Θεό. Νὰ προσπαθεῖς, ὅσο μπορεῖς, νὰ συμμαζεύεις καὶ νὰ ἐλέγχεις τὶς σκορπισμένες σου σκέψεις. Ἔτσι, σιγὰ σιγά, ἡ προσευχή σου θὰ γίνεται ὅλο καὶ πιὸ εὔκολη. Θ' ἀρχίσεις κι ἐσὺ νὰ αἰσθάνεσαι μία γλυκειὰ παρηγοριά. Καὶ ἂν κάνεις εἰλικρινὴ προσπάθεια, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, βλέποντας τὴν ἀγωνιστικότητά σου καὶ τὴ γνησιότητα τοῦ πόθου σου, γρήγορα θὰ σὲ βοηθήσει. Καὶ ἀφοῦ μπεῖ μέσα σου, θὰ σοῦ διδάξει τὴν ἀληθινὴ προσευχή.

Ὁ Θεὸς μᾶς ζητάει νὰ προσευχόμαστε ἀδιάκοπα (Α' Θεσσ. 5:17). Πολλοὶ λένε: "Πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ προσευχόμαστε ἀδιάκοπα, ἀφοῦ ζοῦμε στὸν κόσμο; Ἂν ἀσχοληθοῦμε μόνο μὲ τὴν προσευχή, πότε θὰ ἐκπληρώσουμε τὶς ὑποχρεώσεις μας καὶ θ' ἀσχοληθοῦμε μὲ τὶς δουλειές μας;".

Δὲν μποροῦμε, βέβαια, νὰ κάνουμε ἀδιάλειπτη προσευχὴ ἐξωτερικά, νὰ στεκόμαστε δηλαδὴ πάντοτε σὲ στάση προσευχῆς, γιατί πρέπει καὶ νὰ δουλέψουμε καὶ πολλὲς ἄλλες ἀνάγκες μας νὰ ἱκανοποιήσουμε. Ὅποιος, ὅμως, συναισθάνεται τὴν ἐσωτερική του φτώχεια, δὲν θὰ πάψει νὰ προσεύχεται, ὅ,τι κι ἂν κάνει. Ὅποιος θερμὰ ποθεῖ νὰ μπεῖ στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, θὰ βρεῖ τὴν εὐκαιρία καὶ τὸ χρόνο νὰ προσεύχεται, τόσο ἐσωτερικὰ ὅσο καὶ ἐξωτερικά. Ἀκόμα κι ὅταν ἐργάζεται βαριὰ καὶ ἀκατάπαυστα, θὰ βρεῖ καιρὸ νὰ μιλήσει στὸ Θεό. Δὲν βρίσκει καιρὸ νὰ προσευχηθεῖ μόνο ἐκεῖνος ποὺ δὲν θέλει νὰ προσευχηθεῖ.

Μερικοὶ πιστεύουν ὅτι προσευχὴ μπορεῖ νὰ γίνεται μόνο ἀπὸ βιβλία. Καλὸ εἶναι, βέβαια, ἂν μπορεῖς, νὰ ἱκετεύεις καὶ νὰ δοξολογεῖς τὸ Θεὸ μὲ τὰ λόγια τῶν ψαλμῶν καὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων. Ἄν, ὅμως, εἶσαι ἀγράμματος, τότε φτάνει νὰ μάθεις τὶς κυριότερες προσευχές, μὲ πρώτη τὴν Κυριακὴ προσευχή, δηλαδὴ τὸ «Πάτερ ἡμῶν» (Σ.Ν. ερμηνεία του Πάτερ Ημών δείτε εδώ).

Σ' αὐτὴ τὴν προσευχή, ποὺ μᾶς τὴν παρέδωσε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἀναφέρονται ὅλες οἱ ἀνάγκες μας. Ἄν, πάλι, οἱ περιστάσεις δὲν ἐπιτρέπουν νὰ προσευχηθεῖς γιὰ ἀρκετὴ ὥρα, τότε λέγε μερικὲς ἁπλὲς καὶ σύντομες προσευχές, ὅπως, «Κύριε, ἐλέησον», «Θεέ μου, βοήθησέ με», «Κύριε, συγχώρεσέ με», «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν».

5. Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἅγιους πατέρες εἶπε: «Ἂν θέλεις ἡ προσευχή σου ν' ἀνεβεῖ κατευθείαν στὸ Θεό, δῶσε της δυὸ φτερά, τὴ νηστεία καὶ τὴν ἐλεημοσύνη». Κυρίως μ' αὐτὲς τὶς δυὸ πρακτικὲς ἀρετὲς πραγματοποιεῖται ἡ καθημερινὴ αὐταπάρνηση.

Νηστεία γενικὰ καὶ γιὰ κάθε ἄνθρωπο εἶναι ἡ ἐγκράτεια καὶ ὁ αὐστηρὸς μετριασμὸς στὴ χρήση τῆς τροφῆς.

Σκοπὸς τῆς νηστείας εἶναι νὰ ταπεινώσει καὶ νὰ ἐλαφρύνει τὸ σῶμα, κάνοντάς το ἔτσι πιὸ ὑπάκουο στὴν ψυχή.

Γιατί ἕνα χορτάτο καὶ παχύσαρκο σῶμα ζητάει εὐκολίες καὶ ἀνέσεις, μᾶς κάνει ράθυμους καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ συλλογιζόμαστε τὸ Θεό. Δένει τὴν ψυχή, τὴν πνίγει, τὴν κάνει ὅ,τι θέλει.

Ἀλλὰ νηστεύοντας σωματικά, πρέπει συνάμα νὰ νηστεύεις καὶ ψυχικά: Νὰ φυλᾶς τὴ γλώσσα σου ἀπὸ κάθε κακὸ ἢ ἀνώφελο λόγο. Νὰ κυριαρχεῖς στὶς ἐπιθυμίες σου. Νὰ ξεριζώνεις τὰ πάθη σου.

Ὅσο γιὰ τὴν ἐλεημοσύνη, ἐμεῖς συνήθως ὀνομάζουμε ἔτσι τὴ βοήθεια ποὺ δίνουμε στοὺς φτωχούς. Δὲν εἶναι, ὅμως, μόνο αὐτή. Ἐλεημοσύνη εἶναι κάθε πράξη ἀγάπης καὶ εὐσπλαχνίας: Νὰ δώσει κανεὶς τροφὴ στὸν πεινασμένο, νὰ δώσει νερὸ στὸν διψασμένο, νὰ ντύσει τὸν γυμνό, νὰ ἐπισκεφθεῖ τὸν ἄρρωστο καὶ τὸν φυλακισμένο, νὰ φιλοξενήσει τὸν ἄστεγο, νὰ περιθάλψει τὸ ὀρφανὸ κ.λπ.

Ἀλλὰ γιὰ νὰ εἶναι ἡ ἐλεημοσύνη σου ἀληθινή, ὅλα αὐτὰ πρέπει νὰ τὰ κάνεις χωρὶς νὰ καυχιέσαι, χωρὶς νὰ ζητᾶς τὸν ἔπαινο τῶν ἄνθρωπων καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη ἐκείνων ποὺ εὐεργετεῖς.



ti.einai.agion.pneyma«S.Drekou»aenai.EpAnastasi

6. Ἕνας ἄλλος τρόπος, μὲ τὸν ὅποιο μποροῦμε νὰ πάρουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, εἶναι, ὅπως εἴπαμε, ἡ ἀνάγνωση καὶ ἀκρόαση τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Ἡ Ἅγια Γραφὴ εἶναι γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἕνα θησαυροφυλάκιο, ἀπ' ὅπου μπορεῖ νὰ ἀντλήσει φῶς καὶ ζωή• φῶς, ποὺ φωτίζει καὶ σοφίζει, καὶ ζωή, ποὺ ζωογονεῖ καὶ παρηγορεῖ καὶ εὐφραίνει. Ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πολυτιμότερα δῶρα τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο, μία μεγάλη εὐεργεσία, ἀπὸ τὴν ὁποία ὁ καθένας μπορεῖ νὰ ὠφεληθεῖ, φτάνει μόνο νὰ τὸ θελήσει. Ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶναι ἡ θεία σοφία, μία σοφία τόσο θαυμαστὴ καὶ ἐξαιρετική, ποὺ μπορεῖ νὰ τὴν κατανοήσει ὁ πιὸ ἁπλὸς κι ἀγράμματος ἄνθρωπος. Γι' αὐτὸ ἀκριβῶς πολλοὶ ἁπλοὶ ἄνθρωποι, διαβάζοντας ἢ ἀκούγοντας τὴν Ἁγία Γραφή, ἔγιναν εὐσεβεῖς καὶ ἔλαβαν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἐνῶ ἀπεναντίας ἄλλοι, καὶ μάλιστα μορφωμένοι, μελετώντάς την, πλανήθηκαν καὶ χάθηκαν. Αὐτὸ ἔγινε, γιατί οἱ πρῶτοι τὴ διάβαζαν μὲ ἁπλότητα καρδιᾶς, χωρὶς ὀρθολογιστικὰ ψιλολογήματα, ἐπιδιώκοντας νὰ πλουτίσουν ὄχι σὲ γνώση ἀνθρώπινη, ἀλλὰ σὲ χάρη καὶ δύναμη καὶ Πνεῦμα Θεοῦ, ἐνῶ οἱ δεύτεροι, νομίζοντας πῶς εἶναι σοφοὶ καὶ πῶς τὰ ξέρουν ὅλα, ζητοῦσαν στὴ Γραφὴ ὄχι τὴ δύναμη καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὴ σοφία τοῦ κόσμου.

7. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα Τὸ ἀποκτοῦμε, τέλος, μὲ τὴ συμμετοχὴ στὰ ἱερὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ κατεξοχὴν μὲ τὴ θεία κοινωνία.

Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶπε: «Ὅποιος τρώει τὴ σάρκα μου καὶ πίνει τὸ αἷμα μου, εἶναι ἑνωμένος μαζί μου κι ἐγὼ μαζί του. Αὐτὸς ἔχει ζωὴ παντοτινή. Καὶ ἐγὼ θὰ τὸν ἀναστήσω τὴν ἔσχατη ἡμέρα» (πρβλ. Ἰω. 6:56-54). Ὅποιος, δηλαδή, ἄξια κοινωνεῖ τὰ ἅγια μυστήρια, ἑνώνεται μὲ τὸν Κύριο. Καὶ ὅποιος μὲ ἀληθινὴ μετάνοια, καθαρὴ καρδιά, θεῖο φόβο καὶ ἀκράδαντη πίστη παίρνει τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου, παίρνει συνάμα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, πού, μπαίνοντας στὸν ἄνθρωπο, τὸν ἑτοιμάζει νὰ δεχτεῖ καὶ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὸ Θεὸ Πατέρα, νὰ γίνει δηλαδὴ ναὸς καὶ κατοικητήριο τοῦ ἀληθινοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἀπεναντίας, ὅποιος κοινωνεῖ τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου ἀνάξια, μὲ ψυχὴ ἀκάθαρτη, μὲ καρδιὰ γεμάτη κακία, ἐκδικητικότητα καὶ μίσος, ὄχι μόνο δὲν παίρνει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἀλλὰ γίνεται προδότης, ὅπως ὁ Ἰούδας, καὶ σταυρώνει τὸ Χριστὸ γι' ἄλλη μία φορά.

Τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, γι' αὐτοὺς ποὺ ἄξια τὸ μεταλαβαίνουν, εἶναι τὸ φάρμακο ποὺ θεραπεύει κάθε ἀσθένεια καὶ κάθε ἀδυναμία. Καὶ ποιὸς ἀπὸ μᾶς εἶναι σὲ κατάσταση τέλειας ὑγείας; Ποιὸς δὲν χρειάζεται θεραπεία, ἀνακούφιση καὶ παρηγοριά;

Τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ τροφή μας στὸ δρόμο πρὸς τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Μπορεῖ ποτὲ νὰ ξεκινήσει κανεὶς γιὰ μεγάλη καὶ κοπιαστικὴ πορεία χωρὶς τροφή;

Τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁρατὸ ἁγιαστικὸ μέσο, ποὺ μᾶς τὸ κληροδότησε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καὶ μᾶς τὸ ἄφησε γιὰ τὸν ἁγιασμό μας. Ποιὸς δὲν θὰ ἤθελε νὰ γίνει μέτοχος σὲ μία τέτοια κληρονομιὰ καὶ ν' ἁγιαστεῖ;

Μὴν ἀμελεῖτε, λοιπόν, νὰ πλησιάζετε στὸ Ποτήριο τῆς ζωῆς. Ἀλλὰ νὰ πλησιάζετε μὲ φόβο Θεοῦ καὶ πίστη. Ὅποιος ἀρνεῖται ἢ ἀμελεῖ νὰ κοινωνήσει, δὲν ἀγαπάει τὸ Χριστό, γι' αὐτὸ οὔτε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα θὰ λάβει οὔτε στὴν οὐράνια βασιλεία θὰ μπεῖ.


Αὐτά, λοιπόν, εἶναι τὰ μέσα, μὲ τὰ ὅποια μποροῦμε ν' ἀποκτήσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα: καθαρὴ καρδιὰ καὶ ἁγνὴ ζωή, ταπεινοφροσύνη, ὑπακοὴ στὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ, προσευχή, αὐταπάρνηση, μελέτη τῶν ἱερῶν βιβλίων, θεία κοινωνία.

Τὸ καθένα ἀπ' αὐτὰ τὰ μέσα ἀρκεῖ, βέβαια, καὶ μόνο του γιὰ νὰ μᾶς χαρίσει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Μὰ εἶναι πιὸ καλὸ καὶ πιὸ ἀποτελεσματικὸ νὰ τὰ χρησιμοποιοῦμε ὅλα μαζί. Τότε, χωρὶς καμιὰν ἀμφιβολία, θὰ λάβουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Καὶ θὰ γίνουμε ἅγιοι!

Τελειώνοντας, πρέπει νὰ ποῦμε, ὅτι, ἂν κάποιος ἀξιωθεῖ νὰ λάβει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ στὴ συνέχεια πέσει σὲ ἁμαρτία, Τὸ διώχνει ἀπὸ μέσα του. Καὶ τότε, ὅμως, ἂς μὴν ἀπελπιστεῖ, ἂς μὴ νομίσει ὅτι χάθηκαν ὅλα. Ὅσο πιὸ γρήγορα μπορεῖ, ἂς προσπέσει στὸ Θεὸ μὲ θέρμη, μὲ μετάνοια, μὲ προσευχή. Καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα θὰ ἐπιστρέψει μέσα του. 


Βιβλιογραφία:
Από το βιβλίο του Άγιου Ιννοκέντιου Βενιαμίνωφ «Ὑπόδειξη τοῦ δρόμου πρὸς τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικῆςimparaklitou.gr/pdf. Επιμέλεια-Υποσημειώσεις: http://www.sophia-ntrekou.gr/2013/06/blog-post_2957.html

ti.einai.agio.pneyma«S.Drekou»aenai.EpAnastasi

Βίος Άγιου Ιννοκέντιου Βενιαμίνωφ

Ο Άγιος Ιννοκέντιος γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1797 στο χωριό Ανζίσκογιε της Σιβηρίας της επαρχίας Ιρκούτσκ, από πτωχούς και ευσεβείς γονείς, τον Ευσέβειο και τη Θέκλα. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Ιωάννης, προς τιμήν του Αγίου Ιωάννου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Νηστευτού. Σπουδάζει στο εκκλησιαστικό σεμινάριο του Ιρκούτσκ και ένα χρόνο πριν τελειώσει τις σπουδές του, το 1817, νυμφεύεται την Αικατερίνα, θυγατέρα ιερέως.

Στις 13 Μαΐου του ιδίου έτους χειροτονείται διάκονος και διορίζεται στο ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ιρκούτσκ. Στις 28 Μαΐου 1821 ο Άγιος χειροτονείται πρεσβύτερος. Μετά από λίγο, το 1823, αναχωρεί με την οικογένειά του για την Αμερική. Φθάνει στο νησί Ουναλάσκα, στην Αλάσκα, και αρχίζει το ιεραποστολικό του έργο. Μαθαίνει την γλώσσα των Αλλεούτιων σε σύντομο χρονικό διάστημα και χωρίς αργοπορία μεταφράζει λειτουργικά κείμενα και περικοπές της Αγίας Γραφής.

Στην συνέχεια συντάσσει την πρώτη γραμματική της γλώσσας των ιθαγενών και συνεχίζει το ιεραποστολικό συγγραφικό έργο του. Στα δέκα χρόνια της παραμονής του στην Ουναλάσκα δεν έμεινε ούτε ένας ιθαγενής ειδωλολάτρης. Η ιεραποστολή προχώρησε και στην ευρύτερη περιοχή. Πέρασαν έτσι δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια.

Ο Άγιος επιστρέφει με την οικογένεια στην Μόσχα το 1838 και τοποθετείται στον καθεδρικό ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Κρεμλίνο. Όμως, στις 25 Νοεμβρίου 1835 ανήμερα στην εορτή της, η πρεσβυτέρα Αικατερίνη πεθαίνει. Ο Άγιος με την συμβολή του Μητροπολίτου Μόσχας Φιλαρέτου, κείρεται μοναχός στις 27 Νοεμβρίου 1840 και λαμβάνει το όνομα Ιννοκέντιος, προς τιμήν του Αγίου Ιννοκεντίου του Ιρκούτσκ. Η κουρά του έγινε από τον ίδιο τον Μητροπολίτη Μόσχας.

Στις 13 Δεκεμβρίου 1840 εκλέγεται Επίσκοπος Καμτσάτκας, Κουρίλλων και Αλλεουτίων Νήσων, ενώ συγχρόνως του δίδεται η κανονική εξουσία για όλες τις απομακρυσμένες ιεραποστολικές περιοχής. Η έδρα του ήταν η πόλη Σίτκα. Το έργο του στην Αλάσκα είναι τεράστιο. Εργάζεται μέσα σε ένα αφάνταστα δύσκολο περιβάλλον, διατρέχοντας τις παγωμένες εκτάσεις και κινδυνεύοντας συνεχώς.

Η ίδρυση σχολείων αποτελεί κύριο μέλημά του. Γράφει γι αυτό, το 1845, στον Μητροπολίτη Μόσχας Φιλάρετο: «Προσπάθησα να διδάξω όλα τα παιδιά του Θεού. Αν οι Αλλεουτιανοί με αγαπούν, το κάνουν μόνο γιατί τους έχω διδάξει». Την ίδια περίοδο, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ρωσίας, η Επισκοπή του Αγίου Ιννοκεντίου επεκτείνεται περιλαμβάνοντας στους κόλπους της όλη τη Γιακουτία και η έδρα μετατίθεται από την πόλη Σίτκα στο Γιακούτσκ της Σιβηρίας. Εκεί ακολουθούν νέοι ιεραποστολικοί αγώνες.

Ο Άγιος Ιννοκέντιος είναι πλέον 70 ετών και έχει χάσει τις σωματικές του δυνάμεις, υποφέροντας πολύ από τα μάτια του. Η επιθυμία του είναι να παραιτηθεί και να εγκαταβιώσει σε κάποιο μοναστήρι. Όμως ο Θεός, που κηδεμονεύει την ιστορία του κόσμου, οικονόμησε αλλιώς τα πράγματα. Στις 25 Μαΐου 1868 εκλέγεται Μητροπολίτης Μόσχας. Και από τη νέα αυτή έπαλξη εργάσθηκε σκληρά. Παρέδωσε την αγία ψυχή του στον Κύριο, το Μέγα Σάββατο, στις 31 Μαρτίου του έτους 1879 και ενταφιάσθηκε στη Λαύρα της Αγίας Τριάδος του Σεργίου. (In English here biography)


ΒΙΝΤΕΟ: Ομιλία βασισμένη στα παραπάνω κείμενα του αφιερώματός μας αγαπητοί αναγνώστες/στριες του Όσιου Ιννοκέντιου Βενιάμινωφ Μητροπολίτη Μόσχας και Ιεραπόστολου Αλάσκας (1797-1879).

Καθημερινή προσευχή από Δευτέρα εώς Σάββατο


ΨΑΛΜΟΣ 95(ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΑΥΙΔ)

ΛΑΤΡΕΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΣΤΗ ΜΑΣ.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ

1Ψαλατε προς δοξαν του Κυριου ασμα νεον, δια του οποιου να ανυμνουνται αι νεαι προς ημας ευεργεσιαι του.Ψαλατε προς υμνον του Κυριου ολοκληρος η χωρα της Παλαιστινης.

2.Ψαλατε προς τιμην του Κυριου, δοξολογησατε το ονομα του, διακηρυττετε συνεχως και απαυστως από της μιας ημερας εις την αλλην την χαρμοσυνον αγγελιαν της σωτηριας, την οποιαν μας εχαρισε.

3.Αναγγειλατε και καταστησατε γνωστην μεταξυ των εθνικων την ενδοξον δυναμιν του, εις ολους τους λαους τα θαυμαστα και καταπληκτικα εργα του.

4.Διοτι είναι μεγας ο Κυριος και πρεπει να υμνηται εντονως και θερμως είναι φοβερος ασυγκριτως περισσοτερον από ολους τους ψευδεις θεους.

5.Διοτι ολοι οι θεοι των εθνικων είναι δαιμονια,ψευδη της φαντασιας και του διαβολου πλασματα και επινοηματα,ενώ ο Κυριος εποιησε τους ουρανους.

6.Υμνος αγγελικος του μεγαλειου του, και ωραιοτης εκπεμπομενη εκ της αγαθοτητος και της απειρου τελειοτητος του ακτινοβολουν εμπροσθεν του,αγιοτης και εκλαμπρος δοξα απαστραπτουν εν τω ηγιασμενω θρονω και ναω του.

7.Προσφερατε προς τον Κυριον, ω οικογενειαι και φυλαι των εθνων προσφερατε προς τον Κυριον δοξαν και τιμην απαρνουμενοι τα ειδωλα σας.

8.Προσφερατε εις τον Κυριον δοξαν αρμοζουσαν προς το ονομα του σηκωσατε επι των χειρων και των ωμων σας σφαγια, ινα προσφερετε εις τας αυλας αυτου, οπου το θυσιαστηριον των θυσιων και ολοκαυτωματων.

9.Προσκυνησατε τον Κυριον εις την αγιαν αυλην του ναου του.Ας σαλευθη εκ καταπληξεως και φοβου ενωπιον του προσωπου του πασα η γη.

10.Ειπατε μεταξυ των εθνικων σεις οι εξ αυτων προς τον Κυριον επιστρεφοντες, ότι ο Κυριος εβασιλευσε, διοτι ιδου ανωρθωσε και εις ευσεβειαν και διαρκη ειρηνην παρεσκευασε την οικουμενην,ητις πλεον δεν θα σαλευθη. Ο Κυριος θα κρινη τους λαους με ευθυτητα και δικαιοσυνην,ουτω δε πας σαλος και ταραχη εν ταις κοινωνιαις θα καταπαυση.

11.Ας ευφρανθουν οι ουρανοι, ας σκιρτηση εξ αγαλλιασεως η γη, ας σαλευθη η θαλασσα χορευουσα μαζι με ολον το περιεχομενον και πληρωμα της.

12.Ας χαρουν αι πεδιαδες και όλα οσα υπαρχουν εν αυταις.Τοτε θα σκιρτησουν από αγαλλιασιν όλα τα δενδρα του πυκνου δασους.

13.ενωπιον του Κυριου, διοτι ερχεται,ερχεται δια να κρινη την γην και βασιλευση επ’αυτης.Θα κρινη την οικουμενην με δικαιοσυνην και τους λαους με την φιλαληθειαν του και την πιστην τηρησιν των υποσχεσεων και απειλων του.


ΨΑΛΜΟΣ 96(ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΑΥΙΔ)

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΚΑΙ Η ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ.

1.Ο Κυριος ανελαβε την βασιλειαν.Ας σκιρτηση εξ αγαλλιασεως η γη ας ευφρανθουν αι πολλαι ανα την Μεσογειον νησοι και αι ομοιαζουσαι προς νησους οδοντωται ακται,αι υπο εθνικων κατοικουμεναι.

2.Νεφελη και γνοφος βαθυς τριγυρω του απλουται, συμβολα της απροσιτου και ακαταληπτου φυσεως του,δικαιοσυνη και αποφασεις δικαιαι είναι το θεμελιον και ο στυλοβατης του θρονου του.

3.Πυρ που θα κατακαιη παντα πολεμιον του και θα τιμωρη πασαν εκδηλωσιν κακου θα προπορευθη κατ’εμπροσθεν αυτου και θα κυκλωση με φλογας τους εχθρους του.

4.Ερριψαν φως εκθανβωτικον αι αστραπαι του εις ολην την οικουμενην, ειδε την εμφανισιν του η γη και εσαλευθη από ισχυρους σεισμους.

5.Τα ορη ελυωσαν σαν κηρος ενωπιον του Κυριου, ενωπιον του Κυριαρχου και Δεσποτου ολης της γης.

6.Διεκηρυξαν και διελαλησαν οι εν ουρανοις αγγελοι την δικαιοσυνην του και ειδαν ολοι οι επι γης λαοι την δοξαν του.

7.Ας κατασχυνθουν ολοι οσοι προσκυνουν τα γλυπτα και οσοι καυχωνται δια τα ειδωλα των, ατινα θα κατασυντριβουν και θα εξαφανισθουν κατά την φοβεραν ταυτην επιφανειαν του Θεου.Προσκυνησατε τον ολοι οι αγγελοι του.

8.Ηκουσε τας συνεπειας που ειχε μεταξυ των εθνων η θεια καταβασις και ηυφρανθη η Σιων και εσκιρτησαν εξ αγαλλιασεως αι λοιπαι πολεις της Ιουδαιας,αι ως μητερα πολιν αναγνωριζουσαι την Ιερουσαλημ.Ηυφρανθησαν και εσκιρτησαν ενεκα των δικαιων σου κρισεων, Κυριε, η επικρατησις των οποιων θα επιφερη και την ολοσχερη εξαφανισιν του κρατους των ειδωλων και της αμαρτιας.

9.Διοτι συ εισαι Κυριος υψιστος επι πασης της γης. Διοτι απεδειχθης υψιστος καθ’υπερβολην και ασυγκριτως ανωτερος από ολους τους ψευδοθεους των ειδωλων.

10.Οσοι αγαπατε τον Κυριον, μισειτε ανευ διακοπης και χαλαρωσεως τινος οιονδηποτε εργον πονηρον.Μη ζητειτε να υπερασπισετε εαυτους ανταποδιδοντες κακα εις τους αδικουντας υμας.Ο Κυριος φυλασσει τας ψυχας των αφωσιωμενων,θα ελευθερωση αυτους από τας κακοποιους χειρας των αμαρτωλων.

11.Δια της ελευσεως του Θεου ανετειλεν εις τον δικαιον φως ζωης χαριτωμενης και ευδαιμονος και ευφροσυνη εις τους ευθεις κατά την καρδιαν.

12.Ευφρανθητε, δικαιοι, δια της επικοινωνιας και του συνδεσμου σας μετα του Κυριου και αναπεμπετε δοξολογιας διατηρουντες παντοτε εις τον νουν σας την αναμνησιν της αγιοτητος του.


ΨΑΛΜΟΣ 97(ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΑΥΙΔ)

ΑΙΝΟΣ ΣΤΟ ΘΕΟ.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ-ΑΝΤΙΜΑΓΙΚΗ.

1.Ψαλατε προς δοξαν του Κυριου ασμα νεον που να αρμοζη προς τας νεας περιστασεις και τας νεας προς ημας δωρεας του Κυριου, διοτι εποιησεν εργα θαυμαστα και καταπληκτικα ο Κυριος σωτηριαν και νικην κατηγαγε προς δοξαν του η δεξια του και ο αγιος βραχιων του.

2.Κατεστησεν ο Κυριος περιφανη και γνωστην εις ολους την σωτηριαν του, εις όλα τα ενθη εφανερωσε την δικαιοσυνην του, ητις επαταξε τους αδικουντας και καταπιεζοντας τον λαον του.

3.Ενεθυμηθη την περι ελεους αυτου υποσχεσιν, την οποιαν εδωκεν εις τον Ιακωβ, και δεν ελησμονησε την πιστοτητα και φιλαληθειαν αυτου προς επροςεσιν της υποσχεσεως ταυτης χαριν του οικου Ισραηλ.Ολα τα περατα της γης,παντες οσοι κατοικουν εις αυτην από την μιαν ακραν εως την αλλην και μεχρι των εσχατιων της, ειδον την σωτηριαν του Θεου μας.

4.Επευφημησατε μεθ’ ιερου ενθουσιασμου προς δοξαν του Θεου μας ολοκληρος η γη καολοι οι κατοικοι της , αναπεμψατε ασμα και σκιρτησατε εξ αγαλλιασεως και ψαλατε.

5.Ψαλατε προς υμνον του Κυριου με κιθαραν, με κιθαραν και με μελος φωνητικης ψαλμωδιας.

6. με σαλπιγγας εκ μεταλλου σφυρηλατημενου και με τον ηχον σαλπιγγος κερατινης επευφημησατε ευλαβως και μεθ’ ιερου ενθουσιασμου ενωπιον του βασιλευοντος Κυριου.

7.Ας σαλευθη χορευουσα η θαλασσα και όλα εκεινα, τα οποια πληρουν και γεμιζουν αυτην ας σαλευθη σκιρτωσα και η οικουμενη και ολοι οσοι κατοικουν εν αυτή.

8.Οι ποταμοι ας χειροκροτησουν ολοι μαζι, τα ορη ας σκιρτησουν εξ αγαλλιασεως.

9.Ο κοσμος ολος θα ειρηνευση και θα ευτυχηση.Διοτι ο Κυριος ερχεται να βασιλευση ο Κυριος και ως Κριτης θα κρινη την οικουμενην με δικαιοσυνην και τους λαους μετ’ ισοτητος και απροσωποληψιας.

ΨΑΛΜΟΣ 98(ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΑΥΙΔ)

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ.

1.Ο Κυριος ανελαβε την βασιλειαν, ας οργιζωνται και ας αφηνιαζουν οι λαοι.Ουδεν θα επιτυχουν. Εβασιλευσεν αυτος ο οποιος καθηται επι των Χερουβειμ, ας σαλευθη και ας συνταραχθη η γη εκ των αντιδρασεων και της αντιστασεως της.Εις ουδεν θα ισχυση.

2.Ο Κυριος ενεθρονισθη εν τη Σιων μεγας, υπερτερος των ηττηθεντων εχθρων του και είναι υψηλος και ανωτερος εις ισχυν και κρατος υπερ παντας τους λαους.

3.Ας ανυμνησουν και ας δοξολογησουν το μεγα ονομα σου, διοτι λογω της συντριπτικης και ακαταγωνιστου δυναμεως σου, το ονομα σου είναι φοβερον, λογω δε της αποστροφης σου προς το κακον είναι και αγιον.

4.Η τιμημενη και ενδοξος μεγαλειοτης του βασιλεως μας αγαπα την δικαιοσυνην και ουχι την αυθαιρεσιαν.Συ καθιδρυσας και εθεμελιωσας διαταξεις και εντολας ευθυτητος και ισοτητος, συ εκαμες κρισιν και ησκησας δικαιοσυνην μεταξυ των απογονων του Ιακωβ,τους οποιους ιδιαιτερως επροστατευσας.

5.Κατανοησατε λοιπον το υψος του Κυριου και ανταξιως προς το υψος τουτο δοξολογειτε Κυριον τον Θεον μας και προσκυνειτε ευλαβως τον εν τω Ναω της Σιων τοπον, επι του οποιου πατουν οι ποδες του, διοτι είναι ουτος τοπος ιερος και αγιος.

6.Ο Μωυσης και ο Ααρων, οι αγιοι ουτοι ανδρες, ησαν μεταξυ των ιερεων του, και ο ωσαυτως αγιος Σαμουηλ ητο μεταξυ εκεινων, οι οποιοι επεκαλουντο το ονομα του, επεκαλουντο δια προσευχης τον Κυριον και αυτος τους εισηκουεν.

7.Απο τον πυρινον στυλον της νεφελης, η οποια κατεβαινεν εις την σκηνην του μαρτυριου, ωμιλει προς αυτους, διοτι εφυλαττον τας εν ταις εντολαις του μαρτυριας του και τα προσταγματα, τα οποια εδωκεν εις αυτους.

8.Κυριε και Θεε μας, συ τους ηκουες με ευμενειαν ω Θεε μου, συ με πασαν αγαθοτητα εγινεσο ιλεως και συγγνωμικος εις τα αμαρτηματα των, αφου ετιμωρεις και δεν αφηνες ανευ εκδικησεως  πασας  τας ανθρωπινας αδυναμιας και παραβασεις των.

9.Ανταξιως του ανυπερβλητου υψους του δοξολογειτε και ανυμνειτε τον Κυριον και Θεον μας και προσκυνειτε ευλαβως αυτόν εις την Σιων, εις το ορος αυτου το αγιον, διοτι αγιος είναι Κυριος ο Θεος ημων και εν αγιω τοπω υπο αγιων λατρεων πρεπει να προσκυνηται.


ΨΑΛΜΟΣ 99(ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΑΥΙΔ)

Ο ΘΕΟΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

1.Επευφημησατε με ιερον ενθουσιασμον τον Κυριον οι κατοικοι ολοκληρου της γης.

2.Προσφερατε εις τον Κυριον μετα καρδιας προθυμου και ευφραινομενης την δουλικην λατρειαν σας εισελθετε μετ’ αγαλλιασεως εις τον ναον του και εμφανισθητε ενωπιον αυτου

3.Ενθυμουμενοι οσα υπερ ημων εποιησε, μαθετε εξ αυτων των πραγματων, ότι ο Κυριος ο Δεσποτας και Δημιουργος του παντος, είναι ο Θεος μας αυτος μας εδημιουργησε και μας ανεδειξε γενος εκλεκτον και όχι ημεις. Ημεις δε ειμεθα λαος του, και προβατα τα οποια με επιμελειαν και στοργην βοσκει και διατρεφει και τα οποια ανηκομεν εξ ολοκληρου εις αυτόν.

4.Εισελθετε λοιπον εις τας πυλας του ναου του με δοξολογιας εισελθετε εις τας αυλας του ιερου περιβολου του με υμνους.

Δοξολογειτε αυτόν, υμνειτε ακαταπαυστως το ονομα του.

5.Διοτι είναι αγαθος και ευεργετικος ο Κυριος το ελεος του είναι ανεξαντλητον και αστειρευτον εις τους αιωνας, και πιστως τηρει τας προς ημας επαγγελιας του από την μιαν γενεαν εις την αλλην γενεαν συνεχως και απαυστως.


ΨΑΛΜΟΣ 100(ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΑΥΙΔ)

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ.

1.Το ευσπλαγχνικον σου ελεος και την τελειαν και απροσωποληπτον δικαιοσυνην σου ενωπιον σου.Κυριε, θα ψαλω

2.θα σε ανυμνησω δι’αυτά και θα εξετασω προσεκτικα την οδον και τον τροπον της ζωης και συμπεριφορας τον αμεμπτον, ώστε να πολιτευωμαι κατ’αυτόν.Ποθω,Κυριε, την παρουσιαν σου.Ποτε θα ελθης προς με? Ιδου πως επολιτευθην μεχρι σημερον και τι υποσχομαι να τηρησω πιστως και εις το μελλον.Συμπεριεφερομην παντοτε κατά το παρελθον εν μεσω της οικογενειας μου με ακακιαν καρδιας και στοργην απηλλαγμενην πονηριας και εγωισμου.

3.Δεν εθετον ποτε ενωπιον των οφθαλμων της διανοιας μου παρανομους πραξεις, αλλ’ εβδελυσσομην το κακον και ως απλην σκεψιν και ενθυμησιν.Απεστραφην τους αρεσκομενους εις την ανομιαν και συστηματικως παραβαινοντας τον νομον, και οσονδηποτε και αν επεζητησαν δια της κολακειας να αρεσουν εις εμε, εγω τους εμισησα.

4.Δεν προσεκολληθη προς εμε ως μελος της ακολουθιας και αυλης μου καρδια στρεβλη και διεστραμμενη ενώ δε ο πονηρος ανθρωπος απεμακρυνετο απ’εμου εμποδιζομενος να εισχωρηση εις το περιβαλλον και την ακολουθιαν μου, εγω τον ηγνοουν και δεν ειχον καμμιαν σχεσιν προς αυτόν.

5.Εκεινον ο οποιος κρυφιως εκατηγορει τον πλησιον του δια να τον αποξενωση από την ευνοιαν μου,μονοπωλων ταυτην υπερ του εαυτου του, τουτον απεδιωκον.Με ανθρωπον εχοντα ομμα επηρμενον, περιφρονητικως ριπτομενον εις τους αλλους, και καρδιαν απληστον και γεματην πλεονεξιαν, δεν συνετρωγον με αυτόν.

6.Οι οφθαλμοι μου προσεβλεπον μετ’ ευνοιας προς τους ανθρωπους της χωρας μου, τους πιστους και ειλικρινεις, και αυτους εδεχομην δια να συγκαθηνται μαζι μου συμβουλοι μου ανιδιοτελεις λαλουντες την αληθειαν προς εμε εκεινος που επολιτευετο και συμπεριεφερετο αμεμπτως, αυτος ητο λειτουργος και υπαλληλος του κρατους μου.

7.Οπως εις το παρελθον, ουτω και εις το μελλον δεν θα κατοικη ως αυλικος μου εις τον οικον μου ανθρωπος εγωιστης και υπερηφανος, εκεινος δε που λαλει αδικα δεν θα ευδοκιμηση ουτε θα μπορεση να σταθη εμπρος μου.

8.Εκαστην πρωιαν, οσακις θα ασκω το εργον του Κριτου και θα αποδιδω δικαιοσυνην, όπως εις το παρελθον ουτω και εις το μελλον,θα παραδιδω εις θανατον ολους τους αμαρτωλους της χωρας, τους θανασιμως εγκληματησαντας, δια να εξολοθρευσω ουτως από την πολιν του Κυριου, την Ιερουσαλημ,ολους οσοι εργαζονται την ανομιαν.

 πηγη:το ψαλτηριον του προφητου και βασιλεως ΔΑΥΊ΄Δ μετα συντομου ερμηνειας, Συγγραφευς  ΠΑΝ.Ν.ΤΡΕΜΠΕΛΑ (εκδοσις εικοστη εκτη)