Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος

 

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος είναι δεσποτική εορτή, από τις μεγαλύτερες της Χριστιανοσύνης.

Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου, ημέρα των εγκαινίων του ομώνυμου ναού που ίδρυσε στο Θαβώρ η Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Την ημέρα αυτή γιορτάζουν:

• ο Σωτήρης,
• η Σωτηρία,
• η Ευμορφία
• και η Μόρφω.

Μεταμόρφωση του Σωτήρος: Τι γιορτάζουμε

Όπως αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη (Ματθαίου ιζ’ 1-13, Μάρκου θ’ 2-12, Λουκά θ’ 28-36), ο Χριστός πήρε μαζί του τους μαθητές του Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη και ανέβηκαν μαζί σ’ ένα βουνό, πιθανώς το Θαβώρ της Γαλιλαίας, για να προσευχηθούν.
Οι τρεις μαθητές Του, κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο βουνό, κάθισαν να ξεκουραστούν κι έπεσαν σε βαθύ ύπνο.
Όταν ξύπνησαν, αντίκρισαν ένα απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα.
Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο και τα φορέματά του ήταν λευκά σαν το χιόνι.
Τον περιστοίχιζαν και συνομιλούσαν μαζί Του δύο άνδρες, ο Μωυσής και ο Ηλίας, δύο από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης.
Ήταν η πρώτη φορά που έγινε ιδιαίτερα αισθητή από τους ανθρώπους η Θεότητα του Χριστού.

Μεταμόρφωση του Σωτήρος : Γιατί στις 6 Αυγούστου

Μέχρι τον 4ο αιώνα η Μεταμόρφωση του Χριστού γιορταζόταν πριν από το Πάσχα, αλλά από την ημέρα των εγκαινίων του Ναού της Μεταμορφώσεως, τον οποίο έχτισε η Αγία Ελένη στο όρος Θαβώρ, επικράτησε ο εορτασμός του γεγονότος να γίνεται στις 6 Αυγούστου.
Μόνο την ημέρα της εορτής της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος κάμπτεται η αυστηρή νηστεία, που προηγείται του Δεκαπενταύγουστου, καθώς επιτρέπεται η ιχθυοφαγία.

Μεταμόρφωση του Σωτήρος  – Το απολυτίκιο της ημέρας:

Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδύναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι.

Έθιμα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος, ως σπουδαία δεσποτική εορτή, αποτελεί εξαίρεση εθιμικά καθιερωμένης ιχθυοφαγίας, μέσα στην σύντομη αλλά αυστηρή νηστεία του Δεκαπενταύγουστου.
Σε πολλούς τόπους πιστεύουν ότι την παραμονή το βράδυ, κάποια ώρα, ανοίγουν ξαφνικά οι ουρανοί και φαίνεται το «άγιο φως», σε όσους είχαν την υπομονή και την πίστη να ξαγρυπνήσουν.
Ανήμερα δε, προσφέρουν στους ναούς τα πρώτα σταφύλια της χρονιάς, για να ευλογηθούν από τον ιερέα μετά την θεία λειτουργία, και να διανεμηθούν ως ευλογία στους πιστούς.
Σε ορισμένους μάλιστα τόπους προσφέρουν στον ναό το πρώτο λάδι της χρονιάς, για να ευλογηθεί, ώστε η ευλογία να επεκταθεί και στην υπόλοιπη παραγωγή.
Πρόκειται για το αρχαίο έθιμο των απαρχών, της προσφοράς δηλαδή των πρώτων καρπών στον Θεό, μια μορφή αναίμακτης τελετουργικής θυσιαστικής προσφοράς, που πέρασε και στον χριστιανισμό.
Ο λαϊκός άνθρωπος, προσκομίζοντας για ευλογία τις απαρχές των καρπών και των γεννημάτων του, αναθέτει ουσιαστικά την ελπίδα της επιβίωσής του στον Θεό, από τον οποίο ζητά ευλαβικά να συνεργήσει, για να επιτύχει η σοδειά, από την οποία εξαρτάται και η επιβίωση ολόκληρης της παραδοσιακής κοινότητας.
Ήδη στους Αποστολικούς Κανόνες επιτρέπεται η προσαγωγή στον ναό σταφυλιών, όχι όμως και άλλων οπωρικών, ενώ ο Θεόδωρος Βαλσαμών, ερμηνεύοντας τον Δ΄ Κανόνα των Αγίων Αποστόλων, ερμηνεύει την εξαίρεση αυτή των σταφυλιών από το ότι το κρασί, που προέρχεται από αυτά, χρησιμοποιείται για την παρασκευή της θείας κοινωνίας.
πηγη:xristika.gr, ekklisiaonline.gr

Παναγία της Τήνου(η εικόνα που ανακαλύφθηκε από το όραμα μιας μοναχής)

  Παναγία της Τήνου. Η εικόνα που ανακαλύφθηκε από το όραμα μιας μοναχής και έσπασε στα δύο από το χτύπημα της αξίνας. Την προσκύνησαν αμέσως οι Κολοκοτρώνης, Μιαούλης, Νικηταράς 
 
  Στη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Τήνου, η Μεγαλόχαρη απεικονίζεται σε στάση προσευχής να προφέρει τα λόγια από ένα ανοιχτό βιβλίο. Απέναντί της είναι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ που κρατάει στα χέρια του έναν κρίνο ο οποίος συμβολίζει την αγνότητα, ενώ το Άγιο Πνεύμα με τη μορφή περιστεριού κατεβαίνει από τον ουρανό....  
Τη θεματολογία της εικόνας τη γνωρίζουμε από αντίγραφο, αφού η αυθεντική εικόνα είναι σκεπασμένη από πολύτιμα πετράδια, αφιερώματα που καλύπτουν την παράσταση του Ευαγγελισμού και όχι της Κοιμήσεως, όπως ίσως θεωρούν κάποιοι εξαιτίας της γιορτής τον Δεκαπενταύγουστο... 
 
  Η άποψη ότι η Ιερή Εικόνα είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά εδράζεται στην  τεχνοτροπία της που θεωρείται παλαιότερη της βυζαντινής περιόδου και ανάγεται στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Αρκετοί εκτιμούν ωστόσο ότι είναι μεταγενέστερη. 
 
  Κάθε χρόνο συρρέουν χιλιάδες πιστοί στον ιερό ναό της Παναγίας της Ευαγγελίστριας. Μπαίνοντας κανείς στον ναό αντικρίζει την εικόνα στα αριστερά σε ένα μαρμάρινο προσκυνητάρι και εντυπωσιάζεται. Την ίδια εντύπωση προκαλούν και τα τάματα των πιστών που μαρτυρούν σε πολλές περιπτώσεις τις παρακλήσεις τους, κυρίως για θέματα υγείας. Αφιερώματα σε πολύτιμα μέταλλα σε σχήματα από καρδίας, ζωτικών οργάνων, άκρων ή οφθαλμών. Καράβια, βάρκες, σπίτια και οτιδήποτε άλλο μπορεί να σκεφτεί ανθρώπου νους. 
  Απεικόνιση της θαυματουργής εικόνας Το όραμα της Πελαγίας Οι πιστοί προσβλέπουν σε ένα θαύμα, μια ανώτερη επέμβαση της Μεγαλόχαρης για να πραγματωθεί η ελπίδα τους. Σε ένα θαύμα σαν αυτό που συνέβη το 1823 και εντοπίστηκε η σπάνια εικόνα, μόλις δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης.
  Η παράδοση θέλει τον εντοπισμό της εικόνας να αποδίδεται στο όραμα μιας μοναχής. Το 1822 η αδελφή Πελαγία από την Ιερά Μονή Κεχροβουνίου είδε την Παναγία να της ζητά να βρει μια θαυματουργή εικόνα που ήταν χρόνια θαμμένη στη γη. Λέγεται ότι είδε τρεις Κυριακές το ίδιο όνειρο και παρακίνησε τον Μητροπολίτη της Τήνου Γαβριήλ να οργανώσει ανασκαφές στον αγρό του Αντωνίου Δοξαρά, στη Χώρα. Οι πιστοί ανταποκρίθηκαν και στις αρχές Σεπτεμβρίου 1822 ξεκίνησαν οι ανασκαφές κατά τις οποίες ήρθαν στο φως τα ερείπια παλαιού ναού του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Εικόνα δεν βρέθηκε και οι εργασίες σταμάτησαν προσωρινά. Όμως άρχισαν και πάλι λίγους μήνες αργότερα και στις 30 Ιανουαρίου 1823 η αξίνα του εργάτη Δημήτριου Βλάσσι από τον Φαλατάδο σπάει στα δύο την εικόνα ανάμεσα στη Θεοτόκο και τον Αρχάγγελο. Λέγεται ότι η Παναγιά είχε φανερωθεί δύο χρόνια νωρίτερα στον κηπουρό Μιχάλη Πολυζώη και του υπέδειξε το χωράφι του Αντώνιου Δοξαρά, αλλά το εικόνισμα δεν βρέθηκε. 
  Η ανακάλυψη της πολύτιμης εικόνας μετά το όραμα της μοναχής θεωρήθηκε μεγάλο θαύμα που συνδέθηκε αναπόφευκτα με την Επανάσταση. Άλλωστε έσπευσαν στο νησί για να την προσκυνήσουν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Ανδρέας Μιαούλης, ο Νικηταράς και ο Ιωάννης Μακρυγιάννης. 
 
Η εικόνα βγαίνει από τον ναό για την περιφορά της τον Δεκαπενταύγουστο Στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα οικοδομήθηκε ο μεγαλοπρεπής ναός, που αποτελεί το πρώτο σπουδαίο αρχιτεκτονικό έργο του νεοσυσταθέντος ελληνικού κράτους. Μεταφέρθηκαν μάρμαρα από τη Δήλο και κάθε φορά που οι εργασίες πάγωναν εξαιτίας του κόστους, έφθανε σαν μάννα εξ ουρανού μια προσφορά από την Τήνο, την υπόλοιπη Ελλάδα ή τους Έλληνες της διασποράς. Έως το 1832 είχε ολοκληρωθεί η ανατολική πτέρυγα και τα τμήματα ανατολικά του καμπαναριού και της κεντρικής εισόδου, ενώ ο ναός περατώθηκε το 1880. Ο ναός συνδέθηκε από την αρχή με τις θαυματουργές ιδιότητες της εικόνας. Χιλιάδες λαού συνέρρεαν από κάθε μέρος της Ελλάδας ή ακόμη και από περιοχές όπως η Μικρασία, που το ελληνικό στοιχείο ήταν κυρίαρχο, αλλά όχι ανεξάρτητο. 
  Κάθε χρόνο στις 23 Ιουλίου, επέτειο της ημέρας που είδε το όραμα η Πελαγία στο κελί της, η Εικόνα μεταφέρεται στο μοναστήρι της «Κυρίας των Αγγέλων» στη Χώρα και το απόγευμα γίνεται περιφορά της στην πόλη. 
  Ακολουθεί δέηση στην εξέδρα της παραλίας και αργά το βράδυ η Ιερή Εικόνα επιστρέφει στον Ναό.... 
πηγη /www.mixanitouxronou.gr

Το Ευχέλαιο ένα από τα επτά μυστήρια της Εκκλησίας για την ίαση σωματικών και ψυχικών ασθενειών

Το Ευχέλαιο είναι ένα από τα επτά μυστήρια της Εκκλησίας, το οποίο τελείται στο Ναό η στο σπίτι για την ίαση σωματικών και ψυχικών ασθενειών. Το Ευχέλαιο της Μ. Τετάρτης δεν έχει κάποια μαγική επενέργεια στην πνευματική μας ζωή,(γινεται σε ολες τις εκκλησιες 16:00 το απογευμα) αλλά είναι μια άρρηκτη αλυσίδα μαζί με τα άλλα Μυστήρια στα οποία θα πρέπει να συμμετέχουμε, π.χ. Εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία.

 

Η σύσταση του Μυστηρίου

Η σύσταση του ευχελαίου, όπως και των υπόλοιπων μυστηρίων, ανάγεται στην Καινή Διαθήκη και μάλιστα την Καθολική Επιστολή Ιακώβου (έ 14-15). Απόδοση στην νεοελληνική: Είναι κάποιος από σας άρρωστος; Να προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας να προσευχηθούν γι’ αυτόν και να τον αλείψουν με λάδι, επικαλούμενοι το όνομα του Κυρίου. Και η προσευχή που γίνεται με πίστη θα σώσει τον άρρωστο· ο Κύριος θα τον κάνει καλά. Κι αν έχει αμαρτίες, θα του τις συγχωρέσει.

Έτσι, η αποστολική παραγγελία αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία θεμελιώθηκε η πίστη και η τελετουργική πράξη της Εκκλησίας. Τελετουργοί του φιλανθρώπου τούτου μυστηρίου είναι οι πρεσβύτεροι της Εκκλησίας, προσκαλούμενοι για τον σκοπό αυτό στην οικία του αρρώστου χριστιανού. Πλησίον του ασθενούς προσεύχονται θερμά. Επικαλούνται τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος για να ευλογηθεί το λάδι που παρατίθεται. Και στη συνέχεια αλείφουν τον άρρωστο χριστιανό με το ευλογημένο πλέον έλαιο. Η επάλειψη με το ευλογημένο έλαιο, σώζει τον άρρωστο.

 

Η τέλεση του Μυστηρίου

Η ακολουθία του ευχελαίου τελείται «εις ίασιν ψυχής τε και σώματος». Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, η σωματική ασθένεια θεωρείται ως ο πικρός καρπός της αμαρτίας. Οποιαδήποτε ασθένεια, ως διαταραχή της αρμονικής λειτουργίας του σώματος, οφείλεται σε πνευματικά αίτια και κυρίως στη διαταραχή των σχέσεων του ανθρώπου με τον Θεό. Στα ιερά κείμενα δεν παρουσιάζεται μόνο η στενή σύνδεση της ασθένειας με την αμαρτία αλλά συγχρόνως υποδεικνύεται και ο τρόπος της θεραπείας: η ειλικρινής μετάνοια και η επιστροφή στον Θεό.

 

Τα ορατά στοιχεία του Ευχελαίου

Για την τέλεση του μυστηρίου τοποθετείται πάνω σε κάποιο τραπέζι το ευαγγέλιο, μικρή εικόνα του Χριστού, κανδήλα αναμμένη και δοχείο με αλεύρι, δίπλα στο οποίο ανάβονται επτά κεριά. Η κανδήλα πρέπει να είναι καθαρή και μέσα τοποθετείται αγνό λάδι, ένδειξη καθαρής και ολοπρόθυμης προσφοράς στον Θεό. Γι’ αυτό και ο καλός Σαμαρείτης στην ομώνυμη παραβολή, περιποιείται στοργικά τον τραυματία ρίχνοντας στις πληγές του λάδι και κρασί. Το λάδι, μετά τις ευχές των ιερέων, δεν είναι πια κοινό λάδι· όπως και στη βάπτιση: το νερό της κολυμβήθρας, μετά τις ευχές του λειτουργού, δεν είναι πια κοινό νερό.

 

Στο τέλος της ακολουθίας γίνεται η χρίση με το αγιασμένο έλαιο. Χρίεται σταυροειδώς το μέτωπο, το σαγόνι, οι δύο παρειές και τα χέρια μέσα στην παλάμη και στο εξωτερικό τους μέρος. Μ’ αυτή την χρίση, ζητούμε από τον Κύριο να θεραπεύσει το πνεύμα, τις σκέψεις και ολόκληρο τον εσωτερικό μας κόσμο. Ακόμη, να δίνει δύναμη σ’ εκείνα τα μέλη του σώματος με τα οποία κάνουμε τις περισσότερες πράξεις· (π.χ. τα χέρια είναι τα μέλη που εκτελούν τις εντολές του μυαλού μας).

 

Παρεξηγημένες εκδοχές του Μυστηρίου

1. Πρώτα απ όλα, ορισμένοι θεωρούν ότι με την συγχωρητική ευχή του ευχελαίου αναπληρώνουν την εξομολόγηση, που δεν κάνουν για διάφορους λόγους. Η συγχωρητική ευχή του ευχελαίου δεν καταργεί την εξομολόγηση. Η συγχώρηση των αμαρτιών, που παρέχεται στο μυστήριο του ευχελαίου, δεν αναφέρεται στα αμαρτήματα που γνωρίζουμε και δεν εξομολογούμαστε, αλλά σε όσα μικρά ξεχάσαμε η αγνοούμε. Διότι κανένα μυστήριο της Εκκλησίας δεν αναιρεί το άλλο, αλλά το ένα συμπληρώνει το άλλο μέσα στο μεγάλο «μυστήριο» της Εκκλησίας.

 

2. Μία άλλη παρεξήγηση συμβαίνει με το αλεύρι, που χρησιμοποιείται για τη στήριξη των κεριών. Ορισμένοι πιστοί δεν αρκούνται στη χρίση με το αγιασμένο έλαιο, αλλά ζητούν και αλεύρι για διάφορες χρήσεις: να το βάλουν κάτω από το μαξιλάρι του παιδιού τους «για να δείξει ο Θεός το τυχερό τους», η «για να φύγει το κακό από το σπίτι», η για να το αραιώσουν με νερό και να το πιεί ο ασθενής. Επειδή τα παραπάνω εγγίζουν τη δεισιδαιμονία, πρέπει να τονίσουμε ότι το μυστήριο ονομάζεται ευχέλαιο και όχι «ευχάλευρο». Εκείνο που αγιάζεται είναι το λάδι και όχι το αλεύρι.

 

3. Υπάρχει και μία άλλη παρεξήγηση, που συνιστά σύγχυση του σκοπού του ευχελαίου. Πολλοί ζητούν ευχέλαιο για να εγκαινιάσουν το καινούργιο τους σπίτι η το κατάστημα. Για τα σπίτια, τα καταστήματα, τα οχήματα και όλα τα υπόλοιπα υπάρχουν οι αντίστοιχες αγιαστικές πράξεις. Ακόμη, δεν είναι και λίγοι εκείνοι που ζητούν από τον ιερέα να τελέσει αγιασμό και ευχέλαιο μαζί, πράγμα που δείχνει σύγχυση και παρεξήγηση. Λες και χρειάζεται περισσότερες από μία αγιαστικές πράξεις για να ζητήσουμε τη χάρη του Θεού.

 

4. Μία άλλη παρεξήγηση συνδέεται με την αντίληψη ότι το ευχέλαιο αφορά τους ετοιμοθάνατους και όσους γενικά βρίσκονται στην τελική φάση της ασθενείας τους. Παρατηρείται άλλοτε μία αποφυγή τελέσεως του ευχελαίου από το φόβο μήπως προκληθεί η επισπευσθεί ο θάνατος του ασθενή. Ο φόβος αυτός, όμως, είναι αδικαιολόγητος. Οι συγγενείς φοβούνται να το πουν στον ασθενή. Ο ασθενής φοβάται να το ζητήσει. Το ευχέλαιο είναι για την υγεία και τη ζωή. Για υγεία και ζωή μιλούν όλες οι αιτήσεις και οι ευχές του μυστηρίου.

 

Τέλος, είναι δυνατό να διατυπωθεί και μία ένσταση: γιατί δεν θεραπεύει πάντοτε; Το μυστήριο του Ευχελαίου δεν συστάθηκε για να καταργεί κάθε ασθένεια, τον θάνατο και την ιατρική επιστήμη. Πολλές φορές φέρνει έμμεση θεραπεία. Άλλωστε, η θεραπεία εξαρτάται από την πίστη του ανθρώπου. Η ίδια χάρη παρέχεται σε όλους· όλοι όμως δεν θεραπεύονται. Η θεραπεία μπορεί να μην είναι πάντοτε για το ευρύτερο συμφέρον του ανθρώπου. Παραμένει για να παιδαγωγήσει ίσως τον ασθενή και να τον οδηγήσει με βεβαιότητα στην εν Χριστώ σωτηρία· όποτε και πάλι επιτυγχάνεται ο απώτερος σκοπός του μυστηρίου.

 

Απαραίτητα υλικά

Για το Ευχέλαιο απαραιτήτως χρειάζονται τα παρακάτω:
α) ένα κανδήλι με λάδι ελιάς (και λίγο κόκκινο κρασί)
β) θυμιατό και θυμίαμα
γ) εικόνα του Χριστού η της Παναγίας η κάποιου Αγίου
δ) μία κούπα με αλεύρι προκειμένου έπειτα να ζυμωθεί και να γίνει πρόσφορο
ε) επτά (7) κεράκια όσα είναι και τα Ευαγγέλια που θα αναγνωσθούν στο Ευχέλαιο
στ) τα ονόματα « υπέρ υγείας» των επιτελούντων το Ευχέλαιο
ζ) μία θρυαλλίδα (μπατονέτα) για τη χρίση του αγίου ελαίου.

 

Το αγιασμένο έλαιο φυλάσσεται και δεν πετιέται! Πρέπει να καίγεται στο κανδήλι μέχρι τέλους. Μετά την πλήρη καύση, η καντηλήθρα και όσα χρησιμοποιηθούν για το καθάρισμα του έσωθεν περιεχομένου, καίγονται σε ασφαλή τόπο.

Προέλευσις κειμένου: http://agstefanos.blogpsot.com

Ποιός Άγιος σας προστατεύει ανάλογα με το επαγγελμά σας;

Πώς συνδέονται με διάφορα επαγγέλματα οι Άγιοι; Δείτε ποιος σας προστατεύει!

Χριστόφορος
Προστατεύει τους αυτοκινητιστές (ταξί κ.λπ.) αλλά και κάθε είδους ταξιδευτές, επιβάτες και μη. (9 Μαΐου)
Ανδρόνικος και Αθανασία
Ήταν αργυροπράτες και όταν πέθαναν τα παιδιά τους, μοίρασαν την περιουσία τους, έγιναν και οι δύο μοναχοί και έζησαν όλη τη ζωή τους στο ίδιο κελί, τηρώντας το νόμο της σιγής (9 Οκτωβρίου).
Απόστολος ο Νεομάρτυς Πηλίου
Διαμεσολαβητής, μεταφραστής (γιορτάζει 16 Αυγούστου).
Βαρβάρα
Προστατεύει τους μάγειρες, τους χαλκουργούς, τους κωδωνοποιούς και κατασκευαστές πυροτεχνημάτων (4 Δεκεμβρίου).
Γρηγόριος ο θαυματουργός
Σπούδασε ρητορική, νομικά και φιλοσοφία, δίπλα στον μεγάλο διδάσκαλο Ωριγένη (17 Νοεμβρίου).
Γεράσιμος ο εξ Ευρυτανίας
Εργάσθηκε σε παντοπωλείο της Κωνσταντινούπολης ως μισθωτός (εορτάζει 3 Ιουλίου).
Γαβριήλ ο Αρχάγγελος
Αναφέρεται ότι ο Αρχάγγελος μεταφέρει μηνύματα. Προστατεύει τους ταχυδρόμους, τους κάθε είδους αγγελιαφόρους, αλλά και την κάθε μορφή μεταφοράς πληροφορίας (γιορτή 8 Νοεμβρίου, 13 Ιουλίου και 26 Μαρτίου).
Δαμασκηνός ο Ιερομάρτυς Βουλγαρίας
Εισπράκτορας, λογιστής.
Δημήτριος ο Μεγαλομάρτυς και μυροβλήτης
Μπορεί να θεωρηθεί ο πρώτος κατηχητής της Εκκλησίας (εορτάζει 26 Οκτωβρίου).
Δημήτριος ο Τριπόλεως
Εργαζόταν αρχικά ως χτίστης και αργότερα ως κουρέας.
Δούκας ο Νεομάρτυρας
Ήταν ράφτης (εορτάζει 24 Απριλίου).
Ελένη μητέρα του Αγίου και μεγάλου Κωνσταντίνου
Προστατεύει τους σιδηρουργούς, γιατί μαζί με τον Τίμιο Σταυρό βρήκε και τα σιδερένια καρφιά με τα οποία σταύρωσαν τον Χριστό (εορτάζει 21 Μαΐου και η έυρεση των Τιμίων Ήλων 6 Μαρτίου).
Εζεκίας ο Δίκαιος
Προστατεύει τους υδραυλικούς, γιατί κατασκεύασε υδραγωγείο και έφερνε νερό στα Ιεροσόλυμα (εορτάζει 28 Αυγούστου).
Ελισσαίος ο Προφήτης
Για τους ελαιοπαραγωγούς και τους λαδέμπορους (εορτάζει 14 Ιουνίου).
Ευρόσυνος
Ήταν μάγειρας και θεωρείται προστάτης των μαγείρων και εστιατόρων (εορτάζει 11 Σεπτεμβρίου).
Ειρήναρχος
Επαγγελματίας δήμιος. Βασάνιζε και εκτελούσε χριστιανούς. Στο τέλος έγινε και αυτός χριστιανός και φυσικά μαρτύρησε γι’ αυτήν την απόφασή του (εορτάζει 28 Νοεμβρίου).
Ευλόγιος ο ξενοδόχος
Ήταν λατόμος, αλλά είχε ως έργο του να παρέχει στέγη σε όσους είχαν ανάγκη, γι’ αυτό ονομάσθηκε «ξενοδόχος» (εορτάζει 27 Απριλίου).
Ζήνων
Προστατεύει τους ταχυδρόμους (εορτάζει 10 Φεβρουαρίου).
Ηλίας Αρδούνης
Ήταν κουρέας Νεομάρτυρας (1686) από την Καλαμάτα. Προστατεύει τους κουρείς και τους κομμωτές (γιορτή 31 Ιανουαρίου).
Ηλίας, ο Προφήτης
Προστάτης των γουναράδων, λόγω μηλωτής (προβατίσια μάλλινη γούνα–προβιά), αλλά και των μετεωρολόγων (20 Ιουλίου).
Ιωσήφ ο δίκαιος
Ξυλουργός, προστάτης των επιπλοποιών. Θετός πατέρας προστάτης των υιοθετημένων αγοριών (εορτάζει 18 Δεκεμβρίου).
Ιωάννης ο κάλφας
Νεομάρτυρας, προστατεύει τους υποδηματοποιούς και τους εργαζόμενους στα καταστήματα πώλησης υποδημάτων (εορτάζει 26 Φεβρουαρίου).
Ιωάννης ο ράφτης
Νεομάρτυρας, προστάτης των ραφτών (20 Δεκεμβρίου).
Ιωάννης ο χρυσοχόος
Είναι προστάτης των χρυσοχόων (νεομάρτυρας, γιορτάζει 14 Μαΐου).
Λυδία η Φιλιππησία
Η πορφυροπώλης, προστάτης των υφασματοπωλών (γιοορτάζει 20 Μαΐου).
Λαυρέντιος
Διαχειριστής και θησαυροφύλακας στη Ρώμη επί Ουαλεριανού (γιορτή στις 10 Αυγούστου).
Μένιγνος ο κναφεύς
Προστάτης των χημικών (εορτάζει 22 Νοεμβρίου).
Μαρκιανός και Μαρτύριος οι νοτάριοι
Είναι προστάτες των συμβολαιογράφων (ήταν γραμματικοί του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως). Η γιορτή είναι στις 25 Οκτωβρίου.
Μάρκος ο γιος και Ευαγγελιστής
Θα μπορούσε να προστατεύει τους τσαγκάρηδες, λόγω σχετικού θαύματος (εορτάζει 25 Απριλίου).
Μακάριος ο νέος
Προστατεύει τους ράφτες (γιορτάζει 14 Σεπτεμβρίου).
Ματθαίος ο Ευαγγελιστής
Τελωνειακός–φοροεισπράκτορας (εορτάζει 16 Νοεμβρίου).
Μιχαήλ
Εργαζόταν αρχικά ως χαλκουργός και μετά ως υπάλληλος σε καφεπωλείο. Θεωρείται προστάτης των βαφέων, γιατί οι χριστιανοί που βρήκαν το σώμα του και το έθαψαν ήταν βαφείς (εορτάζει 16 Απριλίου).
Μαρία η Μαγδαληνή, η Μυροφόρος
Προστάτης των αρωματοποιών και αρωματοπωλών (εορτάζει 22 Ιουλίου).
Μηνάς ο καλλικέλαδος
Προστάτης των δημοσιογράφων (εορτάζει 10 Δεκεμβρίου).
Νικόλαος ο Νεομάρτυρας
Πλανόδιος παντοπώλης (εορτάζει 23 Σεπτεμβρίου).
Νικόδημος ο Αγιορείτης
Προστάτης των μεταφραστών, γιατί ασχολούνταν με την αντιγραφή, μετάφραση και διόρθωση κωδίκων και αρχαίων συγγραμμάτων (εορτάζει 14 Ιουλίου).
Παντελεήμων
Προστάτης των παρασκευαστών άρτου, φιλάνθρωπος, ανάργυρος, ιατρός και ελεήμων (εορτάζει 27 Ιουλίου).
Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων και Παρμενάς
Επιλέχθηκαν από τους Αποστόλους για να διακονούν στην τράπεζα (σερβιτόροι–εστιάτορες) (4 Ιανουαρίου και 28 Ιουλίου).
Σιλβέστρος
Πάπας Ρώμης, προστατεύει τους φτωχούς κληρικούς (2 Ιανουαρίου).
Σπυρίδωνας ο γιος
Προστάτης των κεραμέων, των χρυσοχόων λόγω αντίστοιχων θαυμάτων (12 Δεκεμβρίου).
Συμεών ο Τραπεζούντιος, ο Νεομάρτυρας
Ήταν χρυσοχόος (εορτάζει 14 Αυγούστου).
Υάκινθος
Από την Καισάρεια, ήταν θαλαμηπόλος (κουβικουλάριος) του Τραϊανού (εορτάζει 3 Ιουλίου).
Φιλούμενος ο Λυκάονας
Μετέφερε σιτάρι, προστατεύει τους εμπόρους σιτηρών. Το δε μαρτύριό του ήταν να τρέξει επί «τριάκοντα σταδίους» και επειδή το έκανε αγόγγυστα, αλλά μετά το πέρας της δοκιμασίας πέθανε, θεωρείται από πολλούς και προστάτης των δρομέων.
Φίλιππος ο Απόστολος
Προστάτης των σιδηροδρομικών, γιατί δίδαξε καθ’ οδόν σε άμαξα (11 Οκτωβρίου).
Φώτιος ο Μέγας
Προστατεύει τους βιβλιοπώλες και τους βιβλιοθηκονόμους (6 Φεβρουαρίου).
Φιλήμονας
Μουσικός σε βασιλική αυλή (28 Απριλίου).
Φλώρος και Λαύρος
Δίδυμοι και λιθοξόοι στο επάγγελμα (18 Αυγούστου).
Οι τρεις παίδες εν καμίνω
Στις 17 Δεκεμβρίου γιορτάζουν οι πυροσβέστες, όσους εργάζονται με τη φωτιά.
Χαράλαμπος ο γιος
Είναι προστάτης των μαρμαράδων (10 Φεβρουαρίου).
Οι τρεις Ιεράρχες
Προστάτες των εκπαιδευτικών και των σχολείων (30 Ιανουαρίου)
πηγη:http://www.newspepper.gr