Ευχη εις ασθενουντα
Του Κυριου δεηθωμεν
Δεσποτα
Κυριε Σαβαωθ , ο Θεος ημων, ο Πατηρ του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, ο επι των
Χερουβιμ καθεζομενος, και υπο των Σεραφιμ ανυμνουμενος ο εν υψηλοις κατοικων,
και τα ταπεινα εφορων ο ανατελλων τον ηλιον επι πονηρους και αγαθους, και
βρεχων επι δικαιους και αδικους ο διακρατων και διακυβερνων αρρητω δυναμει και
σοφια πασαν την κτισιν, και πασαν πνοην ο παιδευων και παλιν ιωμενος δεξαι με
προσερχομενον τη ση αγαθοτητι, και μη βδελυξη με τον αμαρτωλον αλλα επακουσον της
φωνης της δεησεως μου, και εξαποστειλον βοηθειαν εξ αγιου κατοικητηριου σου,
σπλαγχνισθεις επι τω πλασματι των χειρων σου, ο παντων τας προσευχας επακουων,
και ιασαι τον δουλον σου(….τον δεινα) εκ της συνεχουσης αυτόν ασθενειας. Σον
γαρ εστι το ελεειν και σωζειν ημας ο Θεος ημων, και σοι την δοξαν αναπεμπομεν,
τω Πατρι και τω Υιω και τω Αγιω Πνευματι, νυν και αει και εις τους αιωνας των
αιωνων. Αμην.
Ευχη επι πασαν ασθενειαν
Του Κυριου δεηθωμεν
Δεσποτα
παντοκρατορ, ιατρε ψυχων και σωματων, ο ταπεινων και ανυψων, παιδευων και παλιν
ιωμενος, τον αδελφον ημων(..τον δεινα) τον ασθενουντα επισκεψαι εν τω ελεει
σου. Εκτεινον τον βραχιονα σου, τον πληρη ιασεως και θεραπειας, και ιασαι αυτόν,εξανιστων
από κλινης και αρρωστιας επιτιμησον τω πνευματι της ασθενειας αποστησον απ’αυτου
πασαν πληγην, πασαν αλγηδονα, πασαν μαστιγα,παντα πυρετον η ριγος και ειτι
εστιν εν αυτω πλημμελημα η ανομημα , ανες, αφες,συγχωρησον δια την σην
φιλανθρωπιαν. Ναι, Κυριε,φεισαι του πλασματος σου, εν Χριστω Ιησου τω Κυριω
ημων, μεθ’ ου ευλογητος ει, συν τω παναγιω και αγαθω ζωοποιω σου Πνευματι, νυν
και αει και εις τους αιωνας των αιωνων. Αμην.
Ευχη εις παν ειδος ασθενειας
Του Κυριου δεηθωμεν
Κυριε ο Θεος
ημων, ο τα χρονια και δεινα παθη λογω μονω θεραπευσας, ο την πενθεραν Πετρου
πυρεσσουσαν ιασαμενος Αυτος και νυν, Δεσποτα, ιασαι τον δουλον σου(….τον δεινα)
από της συνεχουσης αυτόν μαστιγος, ο παιδευων συμπαθως, και ιωμενος αγαθως ο
πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν αφαιρεισθαι δυναμενος και αναστησον αυτόν από κλινης
οδυνηρας και από στρωμνης κακωσεως, επιθεις επ’ αυτόν το φαρμακον του ελεους
σου παρασχου δε αυτω τελειαν ιασιν και υγειαν. Ότι συ ει ο ιατρος των σωματων
και των ψυχων ημων, και σοι την δοξαν αναπεμπομεν, συν τω Πατρι και τω Αγιω
Πνευματι, νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων. Αμην.
Ευχη των Επτα Παιδων εις ασθενη και μη υπνουντα
Του Κυριου δεηθωμεν
Ο Θεος ο μεγας και αινετος και ακαταληπτος και ανεκδιηγητος, ο πλασας τον ανθρωπον τη χειρι σου, χουν λαβων από της γης και τη εικονι τη ση τιμησας αυτόν, Ιησου Χριστε, το επιποθητον ονομα, συν τω αναρχω σου Πτρι, και τω παναγιω και αγαθω και ζωοποιω σου Πνευματι, επιφανηθι επι τον δουλον σου(…τον δεινα) και επισκεψαι αυτόν ψυχη και σωματι, δυσωπουμενος υπο της πανενδοξου Δεσποινης ημων Θεοτοκου και αειπαρθενου Μαριας των αγιων επουρανιων Δυναμεων ασωματων του τιμιου ενδοξου προφητου προδρομου και βαπτιστου Ιωαννου των αγιων ενδοξων και πανευφημων Αποστολων των εν Αγιοις Πατερων ημων μεγαλων Ιεραρχων και Οικουμενικων Διδασκαλων Βασιλειου του Μεγαλου, Γρηγοριου του Θεολογου, και Ιωαννου του Χρυσοστομου, Αθανασιου και Κυριλλου, Νικολαου του εν Μυροις, Σπυριδωνος του Θαυματουργου, και παντων των Ιεραρχων του αγιου Αποστολου πρωτομαρτυρος και αρχιδιακονου Στεφανου , των αγιων ενδοξων μεγαλομαρτυρων Γεωργιου του Τροπαιοφορου, Δημητριου του Μυροβλυτου, Θεοδωρου του Στρατηλατου και παντων των αγιων Μαρτυρων των Οσιων και Θεοφορων Πατερων ημων, Αντωνιου, Ευθυμιου, Σαββα του Ηγιασμενου, Θεοδοσιου του Κοινοβιαρχου, Ονουφριου , Αρσενιου, Αθανασιου του εν Αθω, και παντων των Οσιων των αγιων και ιαματικων Αναργυρων , Κοσμα και Δαμιανου ,Κυρου και Ιωαννου,Παντελεημονος και Ερμολαου, Σαμψων και Διομηδους, Θαλελαιου και Τρυφωνος, και των λοιπων του Αγιου Αποστολου του Νεου και παντων σου των Αγιων και δος αυτω υπνον ανεσεως, υπνον σωματικον υγειας και σωτηριας και ζωης και ρωσιν ψυχης και σωματος και ως επεσκεψω ποτε Αβιμελεχ τον θεραποντα σου εν τω αγρω του Αγριππα, και εδωκας αυτω υπνον παραμυθιας,του μη ιδειν την πτωσιν Ιερουσαλημ, και τουτον κοιμησας υπνω θρεπτικω, και παλιν τουτον αναστησας εν μια καιρου ροπη, εις δοξαν της σης αγαθοτητος αλλα και τους αγιους σου και ενδοξους επτα Παιδας, ομολογητας και μαρτυρας της σης επιφανειας αναδειξας, εν ταις ημεραις Δεκιου του βασιλεως και αποστατου, και τουτους κοιμισας εν σπηλαιω ετη τριακοσια εβδομηκοντα δυο, ωσει βρεφη θαλποντα εν τη νηδυι’ της αυτων μητρος, και μηδολως υπομειναντας φθοραν,εις επαινον και δοξαν της παλιγγενεσιας και αναστασεως παντων. Αυτος ουν, φιλανθρωπε Βασιλευ, παρεσο και νυν δια της επιφοιτησεως του Αγιου σου Πνευματος, και επισκεψαι τον δουλον σου(….τον δεινα), και δωρησαι αυτω υγειαν, ρωσιν και ευρωστιαν δια της σης αγαθοτητος, ότι παρα σου εστι πασα δοσις αγαθη, και παν δωρημα τελειον. Συ γαρ ει, ο ιατρος των ψυχων και των σωματων ημων, Χριστε ο Θεος και σοι την δοξαν και ευχαριστιαν και προσκυνησιν αναπεμπομεν, συν τω αναρχω σου Πατρι και τω παναγιω και αγαθω και ζωοποιω σου Πνευματι, νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων. Αμην.
ΨΑΛΜΟΣ 6 (ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣ
ΔΑΥΙΔ)
ΔΥΣΚΟΛΩΝ
ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ
2.Κυριε,φανου
επιεικης προς εμε.Μη ελεγξης σε παρακαλω, και μη κολασης με τον θυμον σου τας
πραξεις μου, μηδε διευθυνης με την οργην σου κατ’ εμου την παιδαγωγικην μαστιγα
σου.Τιμωρησε με φιλανθρωπως.
3.Ελεησε με,
Κυριε,διοτι από τας πολλας τιμωριας σου και την συντριβην μου κατακειμαι
ασθενης.Ιατρευσε με,Κυριε,διοτι από τον πολυν πονον μου και την βαρειαν λυπην
μου μετεκινηθησαν και εκλονισθησαν και αυτά ακομη τα οστα μου.
4.Αλλα και
ολοκληρον το εσωτερικον μου, η ασωματος και αυλος ψυχη μου εταραχθη παρα πολύ.Και
συ, Κυριε, εως ποτε θα εισαι ωργισμενος κατ’ εμου και θα με στερης του ελεους
σου?
5.Μη φευγης
και μη με αφηνης,Κυριε, αλλ’ ελθε παλιν πλησιον μου ελευθερωσε την ψυχην μου από
την αθλιοτητα,εις την οποιαν ευρισκεται, σωσε με δια τους οικτιρμους και το
ανεξαντλητον ελεος σου.
6.Ολιγος μου
απομενει της μετανοιας ο καιρος.Και εάν αποθανη τις προτου προφθαση να
συμφιλιωθη μαζι σου, δεν είναι πλεον δυνατον να σε ενθυμηται με ελπιδα
συγχωρησεως και μετανοιας.Εις τον σκοτεινον δε και ερημον της παρουσιας σου
Αδην ποιος θα αναμελψη υμνους εις το φοβερον μεγαλειον σου?
7.Απεκαμα από
τους στεναγμους δια τας παρεκτροπας μου.Ελουσα και λουω κάθε νυκτα το κρεββατι
μου και βρεχω το στρωμα μου με τα αφθονα δακρυα μου.
8.Κλαιω
συνεχως εξ αιτιας του θυμου σου και από την συνεχη ροην των δακρυων μου με
επονεσαν τα ματια μου.Κατηντησα να περιφρονουμαι από τους εχθρους μου σαν
ρουχον πεπαλαιωμενον.
9.Αλλ’ όχι το
ελεος του Κυριου μου είναι αβυσσος πολλη και δι’αυτό θα με προστατευση.Φυγετε
λοιπον μακραν από εμε εντροπιασμενοι ολοι οσοι εργαζεσθε την ανομιαν. Δεν σας φοβουμαι
πλεον.Διοτι ο Κυριος ηκουσε με ευμενειαν και πληθος οικτιρμων την φωνην, που με
δακρυα πολλα του απηυθυνα.
10.Ηκουσεν ο
Κυριος την δεησιν μου.Ο Κυριος ευηρεστηθη να δεχθη την προσευχην μου.
11.Ας
εντροπιασθουν και ας κυριευθουν από ταραχην και τρομον ολοι οι εχθροι μου.Ας
υποχωρησουν νικημενοι και ας κατεντροπιασθουν γρηγορα και παρευθυς.
πηγη:το ψαλτηριον του προφητου και βασιλεως ΔΑΥΊ΄Δ μετα συντομου ερμηνειας, Συγγραφευς ΠΑΝ.Ν.ΤΡΕΜΠΕΛΑ (εκδοσις εικοστη εκτη)